Lang geleden, toen ik 14 jaar was, begon ik met wat schoonmaakwerk bij de lokale bakkerij in Hijken. Ik verdiende elke vrijdag een paar centen en in de zomervakantie knopte ik wat lelies en had zodoende wat spaargeld in het zogenoemde spaarvarken. Op een gegeven moment leek het mij een goed idee om een bankrekening te openen. In die tijd kreeg je namelijk rente over het bedrag. Het zal niet veel geweest zijn, maar alleen het idee al dat je geld naar de bank bracht en door niks te doen er geld voor terugkreeg, leek mij wel wat.

Even voor de duidelijkheid. Het was niet noodzakelijk om dit te doen. Je kon prima thuis je geld bewaren en internetbankieren en contactloos betalen waren nog niet dagelijkse koek. Je had voornamelijk een bankrekening voor je hypotheek, loon en andere maandelijkse terugkerende geldzaken. In die tijd was het hebben van een dikke portemonnee een statussymbool. En dan bedoel ik echt een dikke portemonnee, zo eentje waarvan je schreef gaat zitten. Er waren genoeg mensen die een paar honderd gulden op zak hadden. Je wist immers nooit wanneer je handel kon verwachten.

Wat ik probeer te zeggen is dat de banken blij moesten zijn met de klanten die ze kregen. Dat ze een vergoeding vragen voor het veilig bewaren van je geld kan ik begrijpen. Voor een overboeking had je van die mooie acceptgirokaarten in een map. Die vulde je in en gooide je door de brievenbus van de bank. Er waren daadwerkelijk mensen die de overboeking moesten verwerken. Die moesten ook worden betaald. Toen kwam de internetknal, smartphones en apps werden de standaard. De mensen die de overboekingen verwerkte waren overbodig en werden ontslagen. Veel gaat digitaal en enkele filialen werden gesloten. Klanten die niks snapte van de digitale wereld werden aan hun lot overgelaten. Afgelopen week kreeg ik een e-mail van de bank met onderstaande tekst:

“We gebruiken in Nederland steeds minder contant geld. Mede door alle digitale ontwikkelingen doen we onze (bank-)zaken vaker online. Daarnaast zijn er ook risico’s verbonden aan het gebruik van grote sommen contant geld zoals witwassen en andere criminele activiteiten. We werken er hard aan om deze risico’s te verkleinen. Contant geld aannemen en uitgeven wordt hierdoor voor ons steeds duurder. Een deel van deze kosten berekenen wij door in nieuwe tarieven voor contant geld.”

Inmiddels zijn de banken niet meer blij om ons als klant te hebben. Wij moeten blij zijn dat de bank alles zo goed regelt voor ons en daarvoor moeten we ook betalen. Op een of andere manier krijg ik het idee dat ik door mijn bank als crimineel wordt gezien als ik nog contact geld gebruik. Ze werken er hard aan om deze risico’s te verkleinen…

Wat ze bedoelen is: “We gaan voor het gebruik van contact geld een extra vergoeding vragen, zodat niemand het meer gaat gebruiken. Vervolgens doen jullie allemaal je betalingen via internetbankieren, pin of een app en die data gaan we gebruiken voor gerichte advertenties of doorverkopen aan andere partijen, zodat wij nog meer geld verdienen aan onze klanten.”