de geheime kroeg
  • 3 oktober 2016
  • Alfons
  • 1 reactie

Vorige week kwam ik z’n kroeg binnen. Er stond een jongeman achter de bar. ‘Is Old John er?’ vroeg ik hem. ‘Nee,’ antwoordde hij. ‘Vanavond is hij er, kom dan maar weer.’ Teleurgesteld sjokte ik de kroeg uit. De stamgast aan de bar bekeek het boek dat ik in m’n hand had. Stilletjes passeerde ik de gordijnen en stapte naar buiten. De overige stamgasten die het zich konden veroorloven om op een donderdagmiddag drinkend buiten te zitten, lieten een stilte vallen toen ik langsliep. Dat deden ze ook al bij m’n aankomst.
Ik voelde me ongemakkelijk, maar dat kwam door de spanning van het moment. Ik was gekomen om mijn boek aan te bieden aan de geheime kroeg baas – Old John Jazz genaamd. Regelmatig had ik in zijn kroeg vertoefd, vaak alleen, af en toe met een dame. Hij heeft mij er met meerdere mooie dames gezien en zal het zijne ervan gedacht hebben. Altijd nam hij een moment voor ze om hun hand te schudden en zich voor te stellen. Hij zal het niet geweten hebben, maar hij bood mij inspiratie. Als ik rond half twee op een woensdagnacht aangeschoten binnen kwam na een avond kantine hangen, bestelde ik een cola berenburg en nam plaats aan de tafel die vrij was. Ik haalde mijn notitieblok en pen uit m’n rugzak en schreef een einde weg. Hij bekeek me trots en serveerde mijn tweede afzakker zonder mij lastig te vallen. Daarin schuilde zijn grote kunst, hij viel me niet lastig en gaf me het gevoel welkom te zijn. Alsof hij graag een gast als mij aan zijn tafel zag. De jazzmuziek op de achtergrond met een dame die hese heldere klanken zong vervulden mij met een voldaan gevoel.
Ik kwam er graag en nog steeds. Tegenwoordig kom ik er echter te weinig. Ik zal hem weer eens bezoeken en m’n boek overhandigen als blijk van dank. Dan proosten we op van alles en laat hij met me rust of vertelt me anekdotes van een leven vol van passie.

chantal
4 oktober 2016 - 20:25

aahhh,de beruchte kroegbaas…))