De grootsheid druipt van de dag af.
  • 7 oktober 2013
  • Alfons
  • 1 reactie

Elke dag is nieuw. Elke dag is anders. Elke dag komt de zon op. We hebben mooi nazomers weer.
Eindeloos zijn de mogelijkheden van deze dag. Allerlei wegen kan ik inslaan. Landen liggen klaar om bezocht te worden. Ik zou het leuk vinden als iemand op één dag al zijn facebook vrienden zou bezoeken.
Vandaag hoef ik niets, ik ben vrij. De wekker ging om 7.54 uur. Ik stapte uit bed, deed hem uit, stapte weer in bed en sloeg mijn warme deken om. Rond een uur of elf moest ik er toch aan geloven, de blaas knapte bijna. ‘Goed, goed,’ stelde ik hem gerust, ‘ik ga al.’ De toiletbril stond nog omhoog, wat een goede voorbereiding, ik was trots op mezelf. Toen ik terug in mijn kamer was, besloot ik dat m’n dag was begonnen.
Een vast ritueel om de dag in te luiden ontbeer ik. Ik slenter wat achter mijn korte concentratiespanne aan. Eerst slinger ik de pc aan voor wat muziek. Terwijl die opstart, loop ik naar m’n flesje water, en vul m’n blaas bij. De lege fles herinnert mij eraan dat ik een nieuwe moet kopen, zo kom ik de deur nog eens uit vandaag. Ik staar wat voor mij uit. ‘Wat nu ook alweer?’ Windows maakt een geluidje. ‘Oh ja, ik zou muziek aanzetten.’ Ochtendmuziek, daar heb ik een playlist voor op de Grooveshark.com site. Weer een klus geklaard, tijd om te relaxen. Op mijn tafel liggen stripboeken, die gun ik een waardige blik.
Na een uur besluit ik me te douchen, daar word ik actief van. Zo gezegd, zo gedaan en binnen het half uur zit ik aan de ontbijttafel weer stripboeken te lezen. Dit keer echter met ontbijt. Een tosti met brie, tomaat en wat kruiden doop ik in de curry. Mmm, van mij. On the side heb ik nog een bammetje met pindakaas en een kom met salade. Die spiets ik aan m’n vork, anders komt dat spul nooit op. Het smaakt en ik vermaak me. De tijd glijdt en voor ik het weet schijnt de zon iets verder van het oosten. De dagen staan voor de deur, ik houd ze daar. Wat ik ook doe, het is me om het even. Alles wat ik doe is goed. Behalve het sleutelen aan m’n fiets. Och och och, daar kan ik nog wel een les in leren. De klote ketting is niet meer wat de tandwielen gewend zijn. Het tandwiel vult graag z’n gaatjes, maar de gaatjes lijken opgerekt. Ze passen niet altijd, en de klus begint me te frustreren. Tijd om de benen te strekken, laat ik dat flesje water eens halen met een frisse neus.
Tijdens al het voorgaande heeft de halve wereld mij al bericht over de telefoon, en ik bericht de halve wereld al het goeds terug. Zelfs nu ik in de benenwagen zit, loopt de halve wereld met mij mee. Ze gaan hun gang maar, zolang ze maar niet voor me in de rij gaan staan bij de supermarkt.
Nu begint de avond, ik heb een aflevering van de serie Californication gekeken met een zak chips erbij. Eten maken, piano oefenen, en een film kijken met vrienden staan nog op het programma. De gehele dag hield ik mezelf gezelschap, vanavond is het hun beurt. Nu eerst maar even een dutje, dat heb ik wel verdiend. Doeg

Tom
8 oktober 2013 - 00:27

Solonaise