haastige spoed
  • 22 februari 2015
  • Alfons
  • 3 reacties

Hallo beste lezer, ik schotel u vandaag mijn deelname aan de verhalenwedstrijd van Npo4 voor. Het thema van deze wedstrijd was – Te gek voor woorden. De aankomende week wordt er over de uitslag gecorrespondeerd. Veel plezier gewenst.
Persen helpt niet, rustig ademhalen. Vroedvrouw gedachten. Het schiet niet op, maar ik kan niet teruggaan zonder deze klus te klaren. Ik zit hier te lang. Ik had mijn grote boodschap voor het uitgaan moeten doen. Moet ik de klus wel klaren? Ja, ik kan dit meisje niet per ongeluk het bed verbruinen. Die shit hoort in de kleinste kamer, seks wil ik daar geheel buiten houden. Weer ga ik met mijn vinger naar binnen om te kijken of ik de klus handmatig kan versnellen.
Er zijn acht minuten voorbij sinds ik haar alleen liet. Voor ik de deur sloot, liep ze naar haar bed toe. Een plaatje, en ze wist het. Ze had me een ondeugende glimlach over haar rechterschouder toegeworpen waar mijn lul van uit de broek erecteerde. Haar linkerhand liet haar beha achteloos op de grond vallen, en haar blote rug toonde mij de belofte van mijn ontmaagding. Ik had mij gehaast naar het toilet, waar ik afrekende met mijn stijve lul door aan mijn oma te denken. Ik was trots op mijn slimheid geweest.
Ik ruik aan mijn vinger, vreemd toch hoe de geur me afstoot en tegelijkertijd nieuwsgierig houdt. Voorover gebogen pers ik opnieuw uit alle macht. Het begint kopjes te geven, ik prijs mezelf gelukkig. Ik vervloek mezelf, ik ben een sukkel. Ik moet dit toilet uitstormen, en haar te grazen nemen. God wat was ze mooi. Terwijl ze op mijn schoot zat, zoende ik haar volle lippen, prees haar blauwe ogen, werd geil van haar blonde krioelende haar, en drukkende volle buste. Ze rook zoals meisjes ongeremd aangeschoten ruiken. Een beetje weeïg, met een vleugje van haar parfum, dat ze met nattigheid over me uitsmeerde.
Een kwartier was er voorbij, ik ben klaar. Er bleef een kopje achter vanwege de haast, maar ik sta op en merk direct dat kwaal twee zich aandient. Mijn alles verzengende anusjeuk. Kak! Ik moet krabben. Mijn nietsontziende – krabben tot ik er bij neerval – anusjeuk. Dat kan er ook nog wel bij. Ik wil naar haar toe, maar mijn lijf houdt me tegen. Ik moet krabben, geen lawaai maken, niet omvallen van de drank, mijn handen wassen, en naar haar toe. Ik moet straks mijn handen wassen! Wat ik ook doe, niet vergeten. Schiet op, krab. Andere hand, andere kant, iets dieper, hoe miste ik die tarrel, verwijder hem, krab, heerlijk! Verdomde jeuk aan mijn anus. Mijn ontmaagding bij deze one night stand verloopt niet zoals ik hoopte. Sinds wanneer is dit atletische lijf mijn tegenstander? Zesentwintig jaar geen klachten, en dan dit. Klaar! Klaar? Ja, klaar. Er is niets wat mij nu nog tegen zal houden.
Ik loop de gang van haar studentenhuis over, open haar deur, en zie het lichtje boven haar bed branden. Ik was snel mijn handen, strip me naakt, loop naar haar bed, en tref haar aan, slapend. Ze snurkt zoals dronken meisjes snurken. Ze wordt niet wakker, ik heb verloren. Zesentwintig en maagd. Ik vertel het niemand.

alfons
22 februari 2015 - 23:15
Verius
23 februari 2015 - 08:10

geweldig verhaal😂

Ronald
23 februari 2015 - 09:59

nou nou, dit is wel zeker te gek voor woorden ;) goed gedaan, doeg xje