John Lennon
“Tjonge jonge, wat lopen daar voor jetserz?” Zo begon mijn dag. Ik liep door de woonkamer en zag een jongedame op ’t grasveld een balletje trappen met een hond. Ze had een boezem waar ik niet omheen kon kijken. Ik ben een borstenman, hoewel ik altijd beweer dat ik als eerst val voor een knap Gezicht, een mooi bol Bipsje en op de derde plek de Borsten (de 3 GBB). In de praktijk leerde ik mezelf echter kennen als een sucker voor borsten. Carice van Houten gebruikte het woord ‘sucker’ ook in de Wereld draait door, Mathijs snapte het niet en ze vertaalde het als ‘gevoelig’. Ik ben dus gevoelig voor borsten.
Op dwdd.nl keek ik vandaag twee afleveringen, die van vrijdag en donderdag. Carice zat in die van donderdag en ik vind dat een leuk meisje. Ja meisje zeg ik in plaats van vrouw, maar ik ga dat niet proberen uit te leggen. Ik probeerde het net, maar dat lukte niet en ik verwijderde de zin. Hoewel ik snel verliefd word op knappe meisjes, knap ik net zo snel op ze af als sommigen beginnen te praten. Weer heb ik een zin gedelete. Ik merkte dat ik probeer uit te leggen dat het karakter belangrijker is dan de 3 GBB. Maar waarom zou ik dat jullie uitleggen? Ik weet wel waarom ik dat deed, zodat jullie geen verkeerd beeld van me krijgen en ik door de ring gehaald kan worden als ideale schoonzoon. Ik wil dat jullie mij mogen, dus probeer ik perfect te zijn. Zoals Eric vroeger grapte: “Nobody is perfect… I’m nobody.”
Vandaag nam ik het boek over John Lennon van mijn vader mee en ik las – “Met al die genialiteit, gebrek aan eerbied, gekte en verwarring, zijn alomvattende talent en zijn echtheid…” “…dat kostbare tijd ernstig wordt verknoeid met bullshit en oppervlakkigheid.” En om de typeringen van de schrijver over John af te sluiten en tevens te benadrukken, een quote van John zelf: “Ik ben een gewone jongen die godvergeten ongewone dingen doet. Heb je het door, Larry?” Dit alles interesseerde mij en ik wilde meer lezen en weten waarom? En toen las ik waarom het mij interesseerde en wat ik erin herkende – “Ondanks zijn genialiteit en prestaties was hij een gekweld mens die op zoek was naar zijn eigen waarheid.” Of zoals Yoko het zei: “Hij wilde niet dat mensen hem alleen maar aanbaden. Hij wilde dat mensen wisten uit welk hout hij was gesneden.” De schrijver zegt dat hij eerlijk was, zelfs op momenten wanneer het de waarheid was die hem in de vingers zou snijden. Dat is precies wat ik bewonder aan de tv serie personages House en Hank Moody. John Lennon dames en heren! Wie weet inspireert hij me en zult u zien uit welk hout ik gesneden ben.
Zo verliep mijn dag interessant en vind ik de uitspraak die ik noteerde, nadat een meisje de woorden uitsprak – “ik wist niet dat je kwam” nog steeds dubbelzinnig leuk. Zo noteer ik de laatste tijd meer in mijn telefoon, hieronder een impressie om de column mee af te sluiten:
– Raar hoe ’t altijd druk is in de stad en / of bij de Six winkel.
– Een meisje dat spuugt… wat vies.
– Wie eet er overdag bij de FEBO?
– Wat wil ik nu zo lopend door de stad? Ik wil geen andere mensen ontmoeten, ik wil schrijven en ideeën op papier zetten. Dat kan! Ik ben werkloos!
– Liefde is blind. Maar ik niet! Ik wil verdikkie een lekker wijf!
– Een knap meisje met een boos gezicht… hé stoepkrijt.
– Hij fietsbelde, maar volgens mij trok niemand zich er wat van aan.
– Hoe zou ik ’t vandaag doen in een gevecht?
– “Kwam jij zaterdag?” vraagt een fietsend meisje aan een meefietsend meisje.
– ’t Geitje verstopte zich voor de dementerende opa die ’t beest wilde vertroetelen.