Thomas gefeliciteerd!
  • 27 september 2009
  • Alfons
  • 0 reacties

Terwijl de jongens in Groningen chinees eten, nagenieten van de FC wedstrijd en op het bord krijtend spelletjes doen, neem ik even de tijd om terug te blikken op de zaterdag.
Een waar genoegen was het mij om in het gezelschap van mijn teamgenoten op het terras bij de kantine te zitten. Na een terechte overwinning op Angelslo, 1 tegen 0, genoot ik nogmaals van de zon en van een drankje. De cola berenburg werd wederom in glazen geserveerd in plaats van in de welbekende blikken. Over het ‘waarom’ van deze verandering valt slechts te gissen, de vraag die erdoor rijst is echter of het financieel in ons voordeel is. Er wordt in ieder geval niet meer met de ‘lipjes’ geschoten en dat zal een hoop opruimwerk schelen.

Grappen en grollen rolden over de tafel alsof het een lieve lust was en Tom liet zich in het ootje nemen. Hij had trek, maar dan niet in de welbekende ‘vette hap’ á la patat of de burger. “Dan bestel je toch een soep. Snert, één euro vijfenzeventig. MET rookworst.” Tom zijn ogen glunderden bij het horen van dit goede nieuws. Waarom zou hij het ook niet geloven, sinds kort zijn er immers ook tosti’s te koop in de kantine. Dus Tom op avontuur. Een half uur later kwam hij ontzet terug met een vette hap in de smiezen. “Er is geen soep te koop in de kantine. Ik kom bij de bar, bestel twee snert, zeggen ze dat ze dat niet hebben.” Tom werd een illusie armer en een vette hap rijker.

Eten is altijd onderwerp van discussie als de kantine tegen sluitingstijd aanzit. Wie eet wat en waar? De catering verzorgde o.a. spareribs in Hijken, Picola verzorgde Dam en Triez in de Hultinge, Fernim had één stoofpot van Aviko aan de Beilervaart en de Havenstraat had nog niks op het menu staan. Ik laat mij altijd goed informeren als het om eten gaat. Vader liet mij weten naar Dwingeloo te gaan om volleybal te kijken, dus thuis stond ik er alleen voor. Van alle opties koos ik echter toch voor thuis, WANT daar lagen gebakken aardappelen met bloemkool en 6 vissticks op mij te wachten. Tuurlijk, ik moest ze eerst zelf voorbereiden, maar de tijd vliegt als je met wat alcohol in de pokkel gaat bakken. Na een roesje van culinaire hoogstandjes schotelde ik mezelf het bovenstaande gerecht voor, met als extra subtiele smaakmaker: ANANAS! Heerlijk, je kunt nooit verkeerd gaan met ananas wat mij betreft.

Zo goed als half negen vertrok ik richting Havenstraat voor een avond poker in de Hultinge. Die zin kan misschien verwarring opleveren als ik er niet bij vertel dat ik Joost ophaal om naar Triez te gaan. Ed haalde ondertussen nog ff de vergeten Sonnema en een gezellig avondje poker kon van start gaan. Zoals altijd heeft Triez het goed voor elkaar en was ik getuige hoe, hoogstwaarschijnlijk, het laatste potje poker in de Hultinge werd gespeeld. “Volgende keer in de Nagtegael!” zo benadrukte Tineke Triez zijn aanstaande verhuizing.
Half één, tijd om te stoppen met pokeren. Tijd om mijn laatste slag te slaan en ik pakte met Aas Aas nog even de hoofdprijs. Zo speel je dus met Aas Aas Edwin – smiley – .

Het Zwaantje van Mark bood ons wederom een onderkomen voor de laatste uurtjes. Beilen zou Beilen niet zijn als niet iedereen in de gaten werd gehouden en daarbij flink gepraat of gestookt werd. Yvie stond met Belt te praten, veelste te lang om onschuldig te zijn, dus werd er gestookt om Robbie op de kast te jagen. Robbie zijn pis leek niet lauw te worden, hij had immers al gescoord deze dag. Tammo deed ook zijn ding en dat is privé. Dan komen we aan bij het respect voor de vrouwen en dat had ik niet. Edwin had dat. Dat hebben we de vrouwtjes even laten weten en ik snapte niet dat ze het pikten. Tot mijn ongeloof bleven ze zelfs bij onze tafel staan. Ik snapte er niks van. Ed kreeg een nummertje en ik stuurde hem een smsje. Die kwam niet aan, dus liet ik hem maar even lezen wat ik had getypt.

P Padding voerde zijn en mijn ‘DJ act’ wederom op en dat was even nostalgisch gezellig. Die andere Padding liep erbij om van te smullen en het was tot laat fijn in de kroeg – ‘Je had erbij moeten zijn’.

Ik sluit af in de Twitter stijl á la VOC –
Ik zit achter de computer – computerwerk emoticon –
Ga zo naar mijn werk – dikke pieken emoticon –
Rij in de auto – chill emoticon –
Geef een vrachtwagenchauffeur de middelvinger – lik op stuk emoticon –
Ben een heer in het verkeer – engel emoticon –

Er zijn nog geen reacties