Op dit moment zit m’n schoonvader in een Marterhut. Een ingegraven boshut met vloerverwarming, twee opgemaakte bedden, een geblindeerd raam met statieven in de vensterbank en een uitzicht ter hoogte van het grondleven. Het uitzicht is verlicht met fotolampen, ze hebben de dieren er langzaam aan laten wennen en in al die luxe vertoeft de man met een beste vriend. Wat een geluk dat ze elkaar getroffen hebben, want niet met iedereen houd je een nacht wachten op dieren vol.

Nachtfotografie. Want marters, bunzings, egels en af en toe een bosuil komen dan poseren.

Hij zei van tevoren dat hij de gehele nacht wakker zou blijven. Toen we vanmiddag bij hen op visite kwamen, lag pake onder z’n dekentje op de bank. ‘Ik was aan het voorslapen,’ liet hij ons weten. Beppe kon er ook wat van, die lag achter het huis in haar ligstoel gewikkeld in een deken met open mond te snurken. ‘Grapneus,’ zal ze zeggen. ‘Ik lag niet te snurken.’ Dat klopt, ik overdrijf een beetje voor de grap. Pake is me er één, hij plaagt z’n lytse bern graag en Foske vindt hem leuk. Maar ze is niet verliefd op hem zoals op haar juf wist ze mij te vertellen. ‘Beppe is altijd lief,‘ vulde ze aan.

Pake stopte vroeger de auto te midden van alles en iedereen omdat hij een vogel zag vliegen. Dan stapte hij uit de auto met z’n camera en liet vrouw en kinderen achter om die speciale boomklever op de plaat vast te leggen. Vrouw en kinderen zetten dan keurig de auto aan de kant van de weg, pakten hun boek en maakten er maar het beste van tot heit weer uit de bossen tevoorschijn kwam. Dat kon soms even duren…gelukkig is dit ook een beetje overdreven. Een klein beetje.