Op gezapigejackpot.com kunt u mijn -to do list – belevenissen volgen. Vandaag sta ik stil bij – Punt 50&51 – ‘Elke week een onbekende groeten en een verslag van elke ontmoeting schrijven’.

Dronken vrouwen zijn me ook wat, zei de jongen welke in tegengestelde richting wandelde. Ja, antwoordde ik hem, doeg. Wat kon ik anders dan een kort antwoord geven. Hij liep, ik bewoog me, de ontmoeting zat erop. Ik had hem in z’n kraag moeten vatten om m’n monoloog af te steken! Hij moest weten dat ik de dronken dames al enkele minuten volgde. Expres!

Ik was de stad ingegaan met m’n vrije tijd, op zoek naar iets wat me interesseerde. Toen ik m’n Elstar tussen de tanden had op de Vismarkt om zeven uur koopavond, zwalkten tussen de menigte twee dronken studentes door. De menigte ontweek ze als een school vissen de zeehond. De menigte keek hen na, maar verloor zijn interesse na 5 seconden. Ik niet. Mijn aandacht hadden ze. Zou het meisje met de zwemband om haar middel de tocht heelhuids overleven? De ander ondersteunde haar zo goed en zo kwaad als ze kon, maar was niet te beroerd om luidkeels mee te lallen met de zwemband, welke omstanders willekeurig vrolijk begroette of toezong. Af en toe dwaalde zwemband af van het voetpad tot een winkelbezoek. Begeleidster duwde haar op het rechte pad, het zwalken werd gevierd. Een spontane vriendin op fiets sloot zich aan bij de parade, zij leek ook het zwalken te vieren. Zwemband had een jurkje aan die ze af en toe omlaag sjorde. Het zwalken op blote voeten deed de stof omhoog kruipen.
Aangezien de dames enige vertraging hadden opgelopen door hordes stoepwachtende pizzeriamensen, had ik hen ingehaald en was erbij stil gaan staan. M’n appel op en ik pakte een banaan uit m’n tas. Met de banaan in de klauwen richtte ik mij op en toen passeerde de Zwemband. Zij keek mij aan en lalde – HAAalllllOoo. Haar vrije arm wuivend de lucht in. Dé ontmoeting. In haar ogen verloor ik m’n nieuwsgierigheid. Leegte, er was niets anders in te ontdekken. Geen schaamte of kotsneigingen. Ze liep fier, alsof dit dagelijkse kost was. Ik had blijkbaar op meer diepgang gehoopt.

Had ik de gast in de kraag gevat, had ik meer diepgang gevonden. Maar je loopt door bij een korte begroeting, daar sta je niet bij stil.