De laatste tijd vraag ik mensen vaak of ‘vergeten’ iets mannenlijks is of dat ‘onthouden’ iets vrouwelijks is. Ik date met een mooi meisje de laatste tijd en sinds die tijd word ik geconfronteerd met het feit dat zij meer onthoudt over de dingen die tijdens de date voorkomen of besproken worden dan dat ik doe.
De ene keer krijg ik van mensen het antwoord dat ik wil horen en waarin het ‘onthouden’ als iets typisch vrouwelijks wordt beschouwd. De andere keer krijg ik te horen dat het onzin is dat de vrouw meer onthoudt, waarbij er als voorbeeld een man wordt aangehaald die net zoveel onthoudt als de vrouw die het mij op dat moment vertelt. Ik vervloek die man dan. Dat zal wel een homo zijn die meer in contact is met zijn vrouwelijke kant dan ik ben. Vervloekte darmtoerist!
Maar goed, ik verschuil me vaak achter het feit dat ik op mijn achtste uit een boom ben gevallen en dat mijn geheugen sindsdien gaten vertoont, vooral op zondagen. Niet mijn fout. Of het feit dat het me eigenlijk allemaal niet interesseert wat ze zegt, het enige wat ik wil is neuken. Nee, das geen bewezen feit.
Afgelopen vrijdag wierp Kitty, mijn buurvrouw, echter een ander licht op de zaken. “Het is typische Beilense gemakzucht,” geeft ze mij terug. “Hoezo? Ik heb altijd zoiets: als het maar goed met iemand gaat, ben ik tevreden.” “Precies, dat bedoel ik,” sprak ze mij aan op mijn houding.
“Tjonge jonge, dat is me ook wat!” dacht ik toen. “Kan ik dit gedrag nog wel voor mezelf verantwoorden? Doe ik dan toch iets niet goed? Waar zit ik dan met mijn gedachten tijdens een gesprek?” Goed, er schuilt wel enige waarheid in de beide feiten waar ik mij achter verschuil, maar feit twee moet je een kunstenaar in de slijmerij voor zijn, wil je ermee wegkomen. De woorden “Ik zit niet zo lekker…” kan ik nu eenmaal niet uitspreken zonder hard te lachen. Schijnheiligheid wil ik niet aan doen, dus slijmen ook niet.
Eerlijkheid is mijn beste kans: Goed, ik beken dat ik niet altijd geconcentreerd luister. Dan moet je ook maar niet zo mooi zijn!