“Proefmonster! Waar ben je?” Martin smst mij. De meesterchef bereidde zijn fameuze Nieuwjaarscross snert.
Martin de man die zijn tranen niet kon bedwingen toen hij het cvv Fit Boys publiek aanschouwde in de Dedemsvaart sporthal. Vol trots over de prestatie die zijn schaapjes hadden geleverd, met opgeheven hoofd konden ze het toernooi verlaten en daar stond hij het meegereisde publiek te bedanken. Hij bekeek hen. Zij bekeken hem. Zo stonden ze tegenover elkaar. Golven dankbaarheid overspoelden hem. Dit is waar hij het voor doet. Het is zo mooi om hier te staan en te beseffen dat alle inspanning, alle energie en tijd die hij erin stopt, zo beloont wordt…hij heeft er geen woorden voor en de tranen spreken voor hem.
Deze man smst mij. Ik voel me vereerd. Vorig jaar mocht ik zijn soep tegen alle verwachtingen in nog wel proeven, hoewel hij de belofte al had gedaan om een kopje te bewaren. Een traditie en gister verbrak ik hem. Ik heb hem mijn spijt betuigd, maar het was een bewuste keuze. Dit jaar heb ik mijzelf een belofte gedaan onder het motto – ‘Als je iets wilt, zul je het zelf moeten doen.’ Ik wil schrijver worden. Niet alleen omdat ik lui ben, maar omdat ik het kan, wil en voel dat dit een pad is die ik wil bewandelen. Tevens wil ik andere plannen uitvoeren die ik in mijn hoofd heb.
Toen ik 1 januari besloot om niet te solliciteren op die 30 uren baan in de jeugdpsychiatrie, was dit de voorwaarde die ik mezelf stelde – voer je plannen uit!
Dat is wat gister deed. Ik liep de snert mis, vanwege een belofte aan mezelf. Martin smste – “Ik ga wat voor je bewaar’n!” Wat een beste man! Bedankt…en bij deze wil ik iedereen nog de beste wensen voor 2012 wensen! Veel plezier! Doeg.