“Omaaa oma omaaa…..!”
Even is het stil, maar dan hoor ik het weer: “Omaa, omaaaaa, oma!”
Zo vroeg ben ik normaal nooit wakker, dat merk ik aan alles in mijn lijf. Toch voel ik me aardig fris en fruitig deze zaterdagochtend. Werd ik nu wakker van zijn gebeul of was ik ergens al wakker? Het doet er niet toe. Ik zal eens even kijken wat het ventie wil. Hij ligt op de slaapkamer onderaan m’n zoldertrap. Langzaam open ik zijn deur en kijk em aan. Hij begroet me met een glimlach en vraagt: “Waar is oma?” “Die slaapt, wat is er?” “Ik wil naar beneden, televisie kijken.” “Nee, ga slapen!” beveel ik hem en ik doe zijn licht uit. Hij lacht als ik em kietel en dan komt opeens die andere doerak ook aan zetten. Hij zal m’n stem wel gehoord hebben en dat als groen licht hebben opgevat om z’n kamer uit te komen. “He kerel, ben jij ook al wakker…” en ook hem neem ik in een houtgreep van kietelend geweld. De dag is begonnen en m’n twee neefjes vullen mijn gemoed met gelach en plezier.
Later op de ochtend neem ik afscheid van hen omdat ik naar voetbal moet. Onderweg zie ik van alles wat me bekend voorkomt. Afgelopen donderdag zag ik hier nog allemaal mooie meiden fietsen richting de volleybalzaal. Zij verwonderden mij.
Voor me stond een man op de stoep en hij leek verdwaalt. Hij stak zijn hand omhoog alsof hij mijn aandacht wilde.
“Jongeman, kunt u mij helpen?”
“Zeg maar ‘je’ meneer.”
“Aha ok, ‘je meneer’ zou u me kunnen zeggen waar het centrum van dit dorp is?”
“Jazeker. Als u hier de weg afrijdt, tot de T splitsing. Dan gaat u links en de eerste rechts. Vervolgens pakt u de eerste afslag rechts en volgt u de weg tot aan de volgende T splitsing. Daar gaat u rechtsaf en bij de eerste kruizing, rechtdoor. Die weg rijdt u helemaal uit tot aan het viaduct. Na het viaduct gaat u direct links. Deze weg volgt u tot aan de rotonde, die pakt u driekwart. Dan rijdt u door tot aan de volgende rotonde, die gaat u rechtdoor en dan volgt u de rondweg tot het spoor. Die gaat u niet over, maar ervoor slaat u linksaf. Die weg volgt u tot het grasveld bij de kerk en daar, bij snackbar City is het centrum!”
“Is er geen kortere weg?”
“Jawel, maar daar vroeg u eerst niet naar. Als u deze weg afrijdt en bij de T splitsing rechts gaat, dan komt het centrum na een paar minuten aan uw linkerhand tevoorschijn.”
“Vriendelijk bedankt!”
“Graag gedaan, tot ziens.”
Och zo help ik mijn medemens graag. Op het voetbalveld aangekomen ging ik, als medesponsor, bij de B2 kijken. De namen Callisto en Ploep.com prijkten op hun shirts en bij aankomst hoorde ik dat Fit Boys al met 6-0 voorstond. Schitterende berichten! Voor het volledige verslag kunt u terecht bij Gert. Het viel mij op dat de jonkies van FC Assen pieperds waren en dat Lisa, het enige meisje van de B2 goed kon voetballen. De jongens van FC Assen maakten wel eens een overtreding uit frustratie, maar alleen bij Lisa hielpen ze de tegenstander overeind en zeiden ze sorry. Slimme players dat ze zijn! Kijk maar uit Lisa. Blij was ik toen ik mijn vroegere pupil Sander Boers het veld zag betreden. Meteen bij het eerste balcontact trad hij kordaat op. Even later, toen ik op het andere veld liep, hoorde ik een pieperd van FC Assen hard schreeuwen. Toen ik keek, zag ik Sander verbaasd zijn armen omhoog houden en een tegenstander aan zijn voeten liggen. “Zo hoort het Sander,” dacht ik bij mezelf, trots als ik was.
Na onze eigen voetbalwedstrijd, waarbij mijn lieve moeder mijn voetbalschoenen nog na kwam brengen! Zat ik achterin de auto bij mijn hoeder, Martin. Terwijl ik vertelde hoe buiten een hond de bal terug bracht naar zijn baasje en met verlangende blik naar haar opkeek, zei Martin: “Morgen maar weer even de ‘spreek’ of nee, de ‘column’ lezen op Ploep.com. Als ik deze gedachtegangen hoor, wordt het vast weer interessant.” Ik hoop alleen niet dat het te langdradig word Martin!
Want de avond spendeerde ik nog bij Tristan welke net jarig was geweest en met Lucia in een mooi huisje samenwoont. Na een heerlijke maaltijd van Tineke, entertainden Dam en Pietje de gasten en vertrok ik rond elf uur richting de Groninger trein. Hier trof ik de schone dames Linda en Josien die dezelfde eindbestemming hadden en in de trein trof Rick Hunze mij nog en al met al gaf de hele dag mij een goed gevoel. Al het gezelschap en alle indrukken maakten het tot een fijne dag!
Als toetje op de taart kreeg ik nog een sms van Steven en zo eindigde ik op het terras in de stad samen met Steven, Folkert, David en aanhang. Ik prijs de dag…….E 7,50