‘Achteraf kon ik van onze vakantie genieten, maar tijdens het reizen ben ik alert. Heb ik alles bij me? Zit m’n rugzak goed dicht? Waar is m’n paspoort? Of m’n portemonnee?’

Laatst sprak ik met een vriend en hij vertelde me bovenstaande. Hij zou wat meer willen lijken op z’n vriendin die soms verwonderend in het moment opging.

Ik moest aan z’n woorden denken toen ik gisteren een kennis sprak in de trein. Ze stelde me vragen, zette mij aan het denken. ‘Vaak leiden m’n gedachten mij af en dan mis ik de ervaring van het moment,’ hoorde ik mezelf tegen haar zeggen.  

Afleiding. Zijn gedachten een afleiding van de ervaring van het moment? Als je verzonken bent in gedachten, ben je ‘afwezig’ wordt gezegd. Afwezig uit het hier en nu. Gedachten voorkomen dus dat je aanwezig bent.

Vermoedelijk doelden m’n vriend en ik op hetzelfde – wij willen beiden meer aanwezig zijn. Een moment ervaren, contact maken en voelen. Wij willen ons niet laten afleiden door gedachten. Hij benoemde dat hij dan meer zou genieten.

Dat momentje genieten ervoer ik vandaag toen ik naar m’n dochter keek terwijl ze speelde met haar nicht. Ze bewoog zich in slow motion en het korte moment duurde even oneindig. Dat besef riep een graffiti vraag op die ik had gelezen in stad:

‘Hoe lang duurt nu?’