Ik kijk geen nieuws meer op televisie. Sterker nog, ik heb m’n televisie jaren geleden uit huis gedonderd. Zonde van mijn tijd. Niet alleen wilde ik mijn tijd nuttiger besteden door in mezelf te investeren zoals ik nu met de Lijst doe. Ik wilde ook de angst buiten de deur houden. Ooit zag ik de documentaire van Michael Moore – Bowling for Columbine. Hierin liet hij het verband zien tussen het nieuws dat er in Amerika op televisie was, en het wapenbezit van mensen. Over wapenbezit heeft Jim Jefferies nog wat te vertellen, Sjakie wees mij daarop.

Waar ik heen wilde is het nieuws en de angst. Michael toonde duidelijk aan dat het nieuws gekleurd was. Op de vraag ‘waarom dat zo is’ vermoed ik dat iemand er belang bij heeft.

Joris Luyendijk schreef bijvoorbeeld in zijn boek ‘Het zijn net mensen’ hoe Israël zijn machtige propagandamachine inzet tegen Palestina om de wereld achter zich te scharen.

Tot zover een kleine inleiding over zaken die mij niet blij maken. Deze week sprak ik met mijn vader over een onderwerp en toen kwam ik op de uitspraak van de foto bovenaan deze column. Ik denk dat hij een positieve draai geeft aan problemen, zelfs grote problemen als klimaatverandering. Wat ik namelijk zonde vind is klagen. De Nederlander als echte Calvinist lijkt van oorsprong een schuldbewust mens, en klagen is één van de twee richtingen die je dan kunt kiezen. De andere optie maakt mij blijer, en dat is zaken anders bekijken. In het artikel van de Correspondent wordt klimaatverandering aan de kaak gesteld. Het is een te groot probleem om als individu aan te pakken, maar vanwege de ernst ervan (het is van levensbelang) jaagt het ons angst aan, en kiezen we ervoor om het te negeren. Het maakt ons machteloos, en dat vinden we eng.

Het enige dat je hoeft te weten is dat je er niet alleen voor staat, en dat het uitmaakt wat je erover zegt. Praat erover, want het is een fantastische kans om onze wereldwijde menselijkheid te laten floreren! Alles wat je zegt maakt uit!