Inleidend – de afgelopen week heb ik, zoals beloofd, onderzoek uitgevoerd naar de telefoonloze dagen. Vanwege succes gaat dit onderzoek verder, en de resultaten zullen later aan u bekend gemaakt worden. Nu eerst een intermezzo.

Deze zondag trok de roes rondom ons op, we traden weer de weide wereld in. Ons verblijf in de Ardennen zat erop. Vanaf vrijdag bevond ons zevental zich in een veroverd territorium. De tijd was van ons, en we staken er de draak mee. Hij kon ons niets schelen, maar werd oogluikend in de gaten gehouden. Soms kwam hij ons namelijk van pas, als we bijvoorbeeld het brakke gevoel wilden verklaren en door de klok erachter kwamen dat dat door de weinige uren slaap kwam.

Japio zijn ouders vertrouwden ons genoeg om ons een derde maal welkom te heten in hun vakantiehuisje, en wij zijn hun gastvrijheid zeer erkentelijk! Japio deed zijn ouders eer aan en was een uitstekend gastheer. Hij verwachtte een ‘België column’ en wie ben ik om hem dat te weigeren. ‘Maar het is altijd balanceren in het oplichten van de sluier, want wat in België gebeurt, blijft in België,’ deelde ik hem mee. Dat begreep hij. We zaten op dat moment bij onze vaste terugweg locatie – McDonalds. En terwijl de rest zich van tafel had verwijderd, zei Sjakie tegen een facebook filmpjes tjekkende Japie: ‘Als je dat soort dingen niet kijkt, dan mis je helemaal niets.’ De spijker op de kop.

In een gezelschap van mannen kun je gezamenlijk verlangen naar tetten. Kate Upton, Jennifer Lawrence en zij van the Big Bang voldeden aan dat verzoek. Digitaal plezier voor allen! Een lust voor het oog waren ze, en het hielp niet. Nergens konden we het botvieren en even heel even zag Chantal de navel van Ed aan voor meer dan het was – een vochtig plekje. Geschrokken trok hij z’n vinger ervan terug. Gadver! Of toch stiekem lekker?

Zo vergingen we van het plezier en de twee grote flessen Sonnema werden verorberd. Zo ies helemaal perfect, en Sjakie schreef – Sonnemaatjes©. We waren allemaal Sonnemaatjes©. Memorabel was het slappe lach onderonsje tussen Sjakie en Chantal. De grap misten we, maar het plezier van hun plezier hadden we.

Dennis kwam voor het eerst en hij wilde dat het wat langer duurde. Het was mooi om onze PVV’r erbij te hebben. Sander reed vandaag met zijn kamperbak met brandend rubber over het asfalt, en dat was knap want het regende. Hij wilde zo snel mogelijk naar zijn aanstaande, en om alvast in de sfeer te komen oefenden we het ABCvanSander onder leiding van de geweldige Ed die ditmaal zijn shirt aan had. Ex’n, Quincy, zaadvragendeblondepiemelogen, buurman Rick met zijn klachten. Alles kwam voorbij. De file was snel vergeten door de after pret.

En dan vraagt u zich misschien af – als dit een tip van de sluier was, wat was dan de rest?