- 20 januari 2025
- Alfons
- 0 reacties

Het is inmiddels kwart voor tien, we zitten beneden en horen van boven: ‘Mama, hoeveel nachtjes duurt het nog voor Koningsdag?’ ‘Nog 128 dagen. Wat dan?’ ‘Dan kan ik ook weer spulletjes kopen van mijn eigen geld.’ We kijken elkaar aan en glimlachen. Hoe lang zal deze fase duren?
Foske wil elke dag wel een cadeau. Als er een pakketje met de post wordt bezorgd, vraagt ze of die voor haar is. Als die niet voor haar is, vraagt ze waarom ze nooit wat krijgt. Vergeten dat ze die dag al een stripboek mocht kopen van ons.
Ze krijgt zakgeld sinds het begin van deze fase. Twee euro in de week, ik heb geen idee wat wijsheid hierin is. Aan de ene kant denk ik dat strengheid en ontzegging van dit verlangen ons later dubbel en dwars in de kont zal bijten. Aan de andere kant denk ik dat er niet grenzeloos aan toegegeven moet (überhaupt kan) worden.
Haar meeste wensen heb ik weinig mee, maar nu een vriendje een Nintendo Switch heeft en zij die ook wil, betrap ik mezelf erop dat ik op internet kijk wat dit ding kost. Een spelcomputer, ja dat is een mooi cadeau voor ons.