De flexibiliteit van een touw
  • 30 oktober 2022
  • Alfons
  • 1 reactie

Omhuld met de warmte en de lichtheid van de zomer in herfst, zat ik voldaan op de houten tafel achter ons tuinhuisje. De grootsheid van bomen waarin flierefluitende vogels hun rustpunt vonden, genoot mijn aandacht. Leunend op m’n armen voelde ik de vermoeidheid van een dag klussen. Het tevreden gevoel dat mij deed glimlachen kwam mede dankzij de hulp van m’n vader.

Hij is een prachtkerel. Dertig jaren verschillen we van elkaar, maar nog altijd ervaar ik m’n vader in de kracht van z’n leven. Misschien moest hij het de volgende dag bezuren, maar met de flexibiliteit van een touw krulde hij zich in liggende houding half onder de steiger houten badkamervloer om de afvoer van de tobbe aan te leggen. In alles is te merken dat hij ons project schuurtje/badkamer een warm hart toedraagt. Terwijl hij met z’n mouw in het gelekte water lag, zette ik nog een bakje koffie.

Op zijn ouwe roze fauteuil zat hij tussen de middag te pauzeren voor ons huisje. Dan praten we over van alles, soms zeggen we niks en zijn we slechts dankbaar dat we er samen zijn. Hoe fantastisch het is dat we dit kunnen doen en ervaren in stilte rijkdom.

Anoniem
1 november 2022 - 13:03

Mooie ervaring Alfons, fijn dat je dat met ons deelt.
Leafs Re