Heb ik u al verteld dat ik een typemachine aan heb geschaft? Niet? Fantastisch! Dan vertel ik daar bij deze over. Eindelijk een onderwerp voor mijn column. Na anderhalf uur schrijvend te hebben gezocht, bots ik nu tegen het juiste onderwerp aan.
Inmiddels is het twintig minuten voor vier ’s nachts, u ligt op dit moment waarschijnlijk op één oor. Drie weken geleden, ook op een zondag, heb ik mijn machine aangeschaft voor negen euro. Op faasboek is er een pagina die ‘for sale in Groningen’ heet. Hier bieden voornamelijk buitenlandse studenten hun inboedel aan als hun studieperiode in de stad erop zit, en zij genoodzaakt zijn terug te gaan naar het land van herkomst. Een Duitse jongeman, Lennart genaamd, bood de typemachine aan. De machine bezit twee mankementen. De letter ä blijft hangen na het aanslaan, en het papier rolt niet meer door wanneer men aan de roller draait. Mankement ‘ä’ is mee te leven, mankement ‘papier blijft hangen’ niet.
Als ik Lennart spreek bij de overhandiging, vraagt hij dan ook of ik technisch handig ben. ‘Natuurlijk!’ antwoord ik naïef. ‘Ik kijk gewoon op youtube, of struin het internet af naar een oplossing,’ dacht ik bij mezelf. ‘Waar ga je hem voor gebruiken als ik vragen mag?’ Lennart heeft zijn machine nog in de hand. ‘Ik wil de verloren kunst van het brief schrijven uit de diepten van de vergetelheid halen,’ stem ik hem tevreden. Hij vreesde namelijk dat de machine een toekomst als ‘accessoire’ op de schoorsteenmantel te wachten stond. Een object welke bedoeld is om mee te pronken, terwijl hij stof verzameld, en wanhopig denkt aan betere tijden.
Thuis gekomen, begon mijn technisch vernuft zich na een uur hannesen, simpel te voelen. Puur handenarbeid zou mij niet redden bij het oplossen van mankement ä en mankement b. Struinen op het internet dan maar. De mankementen stonden tussen mij, en mijn wens om de brief-typ-kunst nieuw leven in te blazen, in. Ik zal overwinnen! De typemachine heeft echter de digitale sprong niet volledig gemaakt. Er was niets bruikbaars te vinden waardoor ik over een oplossing beschikte. Die avond hield ik het voor gezien, morgen was er weer een dag. De volgende dag bood de oplossing, in Amsterdam blijkt een zaakie te zitten welke schrijfmachines repareert. Hosanna! Er is gebeld, er is gesmst, er ligt een afspraak. Ik kan langskomen. Hoera! Binnenkort hoort u meer. Abrupt einde nu.