Ik durf er bijna niet over te schrijven. Toch doe ik het. Het is net als zingen voor andere mensen, dat doe ik liever niet. Die drempel zal ik echter moeten nemen, aangezien ik meedoe met een musical van de kerk.
Jaja, ik doe mee met een musical van de kerk. Niet omdat ik zo’n gelovige jongen ben, ik geloof niet in dogma religies. Ik doe mee omdat ik mezelf wil uitdagen. De angst van het zingen voor andere mensen wil overwinnen. Ik zing namelijk graag. Niet voor niets nam ik twee jaar lang zangles. Ik houd ervan om op te treden voor mensen. Vroeger zei mijn vader wel eens: “Je moet toneelspeler worden!” Dan hing ik namelijk weer de clown uit in ons huis om iedereen aan het lachen te krijgen en te houden. Het gaf me zo’n kick als ze om mij lachten. En dan ging ik maar door en door en door met gek doen zolang het leuk was. Het moest steeds gekker want ik merkte dat hetzelfde trucje op een gegeven moment niet meer werkte.
Waar durf ik dan bijna niet over te schrijven? De stappen die ik onderneem voor 6packbeilen.nl. Zie daar, het hoge woord is eruit. www.6packbeilen.nl.
Het was nu een dikke twee maand mijn geheim, zo lang werk ik er al aan met behulp van de beste, Sjakie Kippengaas. 6pack staat voor een onderneming die ik graag zou willen zien floreren in de maatschappij. Waar ik graag mijn werk van zou maken. Ik merk echter, vandaar dat ik er bijna niet over durf te schrijven, dat ik bang ben om het openbaar te maken. Bang dat andere mensen er niet zo in geloven als ik doe. Dat ik wederom het gevoel krijg te naïef te zijn en maar eens een echte baan moet nemen zoals de rest van de wereld.
Zoals de rest…hetzelfde zijn. ik wil niet hetzelfde zijn, ik wil uniek zijn. ik wil mezelf zijn en doen waar ik in geloof. Ik wil niet onzeker zijn en twijfelen. Ik wil sterk zijn zonder schaamte. Ik benijd altijd mensen die open en eerlijk over hun gevoel spreken. Blijkbaar kan ik het ook, alleen dan met ‘geschreven woorden’.
Vandaag keek ik naar een meisje dat in het programma College Tour met Sting ging zingen en ik kreeg een brok in de keel en een traan in’t oog. Omdat ze deed wat ze het liefst wilde doen, ze overwon haar angst en stond nerveus op’t podium. Het raakt me omdat ik hetzelfde verlang, m’n dromen waarmaken!
Ik probeer altijd alles alleen, ben niet zo’n open jongen als ik je niet goed genoeg ken, tenzij ik drank op heb. Maar ik merk dat ik dat niet meer wil. Ik wil open zijn en jou vertellen wat er in me leeft. Delen zoals mijn zusje mij ooit adviseerde. Ik doe mijn best en vraag je om geduldig te zijn en eigenlijk ook om wat hulp. Maar dat doen jullie al vaak, mij helpen en daar ben ik je dankbaar voor! Daniël zegt….