- 29 oktober 2018
- Alfons
- 1 reactie
‘k houd van echt.
Van wat in de diepte ligt.
Verborgen,
omdat het kwetsbaar is.
‘k houd van echt.
Bij vrienden is het echt. Een omhelzing, grapjes en de stoute schoenen. Met de Nagtegaal van het Dwingelderveld stond ik op een feestje. Er waren onbekenden, bekenden en vrienden. De mensen verkeerden in hun eigen kringetjes en met z’n tweeën observeerden we de kringetjes. We bedachten beroepen bij personen en ik herinnerde haar eraan dat Chantal nog een cd van haar krijgt. ‘Oh ja, shit,’ lachte ze.
Voor we het wisten waren we twee uren verder. De menigte geslonken en naast ons stonden twee dames waarbij we beroepen hadden verzonnen. Zij stapte op hen af en vroeg recht door zee: ‘Wat doen jullie eigenlijk voor werk?’.
Stoute schoenen. Mooi! Wij zaten er trouwens helemaal naast, na onze uitleg waagden de twee ook een gokje en zaten schrikbarend dichtbij. Het kringetje was doorbroken, dat vond ik mooi.