“Daar liep hij dan. Gewoon zichzelf te zijn. Want dat kon hij bijzonder goed.
Struinend tussen de bladeren, op zoek naar voedsel. Met zijn neus rook hij ze vanaf meters afstand en zo liep hij te poseren.”
– Cut –
“Ok dat staat erop.”
“Heb je mijn goede kant gefilmd?”
“Ik wist niet dat jij zo ijdel was Edward.”
“Dat wist ik ook niet. Zo kom je nog eens ergens achter.”

Vorig jaar, december:
Fix up en de Fons smeden plannetjes en Edward speelt daarin een rol, een filmrol.
Edward is bereid gevonden om mee te spelen en zo beland hij voor de camera.

Terug naar de opnames:
“Hoe vond je het om te doen?”
“Ach Ronald, ik bedoel Fix up, het voelt voor mij als een tweede natuur dat acteerwerk. Ik heb er net zoveel moeite mee als met het dragen van mijn stekels.”
“Potverdrie, je bent een natuurtalent Edward. Had je geen last van zenuwen of podiumvrees?”
“Nope.”
“Ik heb het net even teruggezien, maar het staat er prima op! In één keer nog wel!”
“Verbaast dat je Alfons?”
“Nou Edward, Fix up en ikzelf hebben aardig wat takes over moeten nemen alvorens wij tevreden waren met het resultaat. Dat kan ik je wel vertellen.”
“Dat komt dan ook omdat het geen tweede natuur van jullie is.”
“Ik heb niet eens een eerste natuur. Dat kan ik je wel vertellen.”
“Ach natuur of geen natuur, dat is de vraag.”
“Nou het schijnt van invloed te zijn, een natuur. Dat kan ik je wel vertellen.”
“Wat heb je veel te vertellen Fons. Het is alsof je op de praatstoel zit.”
“Ach, soms heb je dat.”
“Zeker, soms wel.”
“Heb je wel eens vaker acteerwerk gedaan Edward?”
“In een ver verleden Ronald. Een verleden waar ik liever niet aan terugdenk.”
“O….sorry.”
“Het geeft niet, dat kon je immers niet weten. Gezien je goede vrienden bent met Alfons, kan ik je wel vertellen dat ik stuntman en stand in was voor Sonic, de egel met zijn eigen tekenfilmserie en computerspel. Wat een mietje was dat zeg, samen met z’n bilmaat Tails. Het was dat dr. Eimans zo’n watje was, anders had hij allang de wereld veroverd en Sonic verslagen. ALLES was voor Sonic een stunt, zo leek het wel. Alleen voor de scenes waarin er geposeerd moest worden in een close up, of voor een wandeling, kwam hij opdagen. Voor de rest ben ik het, die altijd in beeld was. Maar altijd onder zijn naam!!”
“Vond je dat jammer?”
“Ja en nee. Ik heb nu een relaxed leven, genoeg geld om te doen wat ik wil en word niet lastig gevallen door paparazzi. Maar alle lekkere birds lopen aan mijn neus voorbij. Als ze eens wisten…”
Edward zwijgt en Fix up en Fons wachten.
“Hij is nu al vijf minuten stil. Zou hij nog wat te melden hebben of dagdroomt hij deze column uit?”
“Geen flauw idee Fix up. Verklap ik trouwens nog meer over onze ondernemingen?”
“Neuh, het was al fijn om Edward weer eens terug te zien.”
“Dat vind ik ook. Zal de lezer enig idee hebben wat we ondernemen?”
“Je hebt al een paar keer wat sporen in je columns achter gelaten, maar ik weet niet of de vaste lezers dit oppikken.”
“Ik heb überhaupt geen idee wie de vaste lezer is.”
“Wel een beetje toch?”
“Niet echt!”
“Nou ja, het is weekend. Wie weet wat het weekend brengt!”
“Achteraf weet ik dat best!”
“Ja hoor, net als Cruijff.”