De man had het niet verwacht. ‘Bruinduimpje’, zij flapte het eruit voor hij er erg in had. Waarschijnlijk maakt ze dat op het moment van schrijven goed. ‘Je moet uitkijken met wat je zegt, hij onthoudt alles!’ zei hij tegen haar. ‘Alleen wat ik belangrijk vind onthoud ik,’ smste ik hem. ‘Ja, we hadden het gisteravond uitgebreid over hem. Hij is je vriendje hé,’ vervolgde ze. ‘Ja,’ antwoordde hij. ‘Ach ik vraag gewoon een rectificatie aan als hij hierover schrijft,’ was z’n vervolg. ‘M’n zusje zei nooit zulke dingen,’ repte ik. ‘Dat is niet eerlijk,’ zuchtte hij. ‘Ooe, als je hierover een column schrijft, dan lees ik hem!’ opperde ‘de Witte junior’.
Er lopen mensen uit de trein terwijl ik de zojuist geschreven woorden weeg. Zei junior dit of net wat anders? Stukken watermeloen liggen op de prullenbak, het is hier een zooitje. Lege blikken bier puilen uit de bak aan de overzijde. Ontving ik nu echt een werk gerelateerd telefoontje vannacht? Dat schrijf ik op om het te onthouden.
De broer van de bruid zat na afloop buiten met z’n gebroken sleutelbeen. ‘Schrijf je die columns uit jezelf?’ informeerde hij. ‘Geheel vrijwillig,’ drukte ik hem op het hart. ‘Mooi, zo doorgaan,’ adviseerde hij mij. Ik bedankte hem. De bruidegom was dé man, hij kon al niet stuk bij ons. Na z’n dansen is dat gevoel alleen maar vergroot. Carlton.
Tevens nog een boek verkocht aan ‘het zusje van’. Goeie mensen, zeker als ze woord houden. Het is 2.42uur, over drie kwartier ben ik thuis. Dat wordt uitslapen. Flirten wordt te serieus genomen, anders deden meer mensen het.