Om de natuurlijke balans van het Linthorst Homan kanaal weer op te vijzelen, gingen Fix Up v/d Waard en ikzelf deze dag op stap. De camera in de aanslag om onze goede daden te filmen en de mensen op ploep.com te vermaken. Ter ere van het nieuwe webdesign, waardoor bezoekers weer hun reacties kunnen achterlaten.
Hij lag al een tijdje op mijn kamer. Met de handgemaakt en onverwoestbaar. Verbonden aan een 10 meter lang touw zodat hij zijn taak goed kan uitvoeren. Ik heb het natuurlijk over de: ‘Fietsvishaak’!
Vroeger als jong ventie ging ik met mijn buurjongen Lennart op stap met een dergelijke haak en samen visten we een fiets uit het kanaal. Deze knapten we op en verkochten hem voor 75 gulden. Dikke winst dus en ik zag mezelf er later al mijn brood mee winnen.
Ronald en ik begonnen vandaag in de haven en trokken bekijks. Buurtbewoners kwamen naar buiten en vroegen ons de oren van de kop. Geen één echter die vroeg  wie die troep ging opruimen. Een ieder deelde onze nieuwsgierigheid, wat zou er nu weer uit het kanaal opgevist worden? Het was alsof we op schattenjacht waren zonder schatkaart. We verplaatsten ons in de geest van een fietsenwerper en stelden onszelf de vraag: “Waar zou iemand een fiets in dit kanaal gooien?”
We verruilden onze benenwagen op een gegeven moment voor de tweewieler en fietsen naar de omloop voor Oostland Woonland. Terwijl we daar ons ding met de haak deden, begon er een filevorming voor de rotonde te ontstaan. Een ieder zwaaide of toeterde en zelfs één iemand stapte uit om ons gezelschap te houden. Het was Roekoe. De jongen is net terug uit Turkije, wordt donderdag geopereerd aan zijn knie en gister had ik kantinedienst met zijn knappe zusje.
Nadat de buit hier binnen was, verlieten we ook deze stek weer en de file loste als vanzelf op. Om de vissers niet lastig te vallen, besloten we om bij het “Boterbloembruggetje” te hengelen en dat bleek een vondst! Niet alleen schaafden we onze techniek hier bij, maar genoten we met volle teugen van de vangst. Ik denk erover om die fiets op te knappen en voor een slordige paar euro’s met winst te verkopen.
Alles wat we hierna nog vingen zou een toetje zijn. Echter trokken we de aandacht van een jonge telg, die tevens een collega van ons bleek te zijn. Hij had thuis ook een fietshaak en was ons eerder al op vele plekken voor geweest, waardoor hij ongeveer wist, waar wat lag. Hij “verraadde” in zijn enthousiasme vele voor ons nog te ontdekken vondsten en smoorde daarmee onze nieuwsgierigheid in de dop. Gelukkig waren er nog plekken waar hij nog niet was geweest en dus werd de houten brug achter Tom van Berkel zijn huis nog aangedaan en de andere kant van de rotonde bij Oostland Woonland. Wederom dus filevorming en bekijks, maar we vonden het al snel mooi geweest.
We hadden waar we voor waren gekomen, beeldmateriaal en een schonere vaart voor een betere wereld. Een nuttige zondag. Maakt u zich geen zorgen over de troep die we achterlieten. Bijsander.nl zal ons oud ijzer met blijdschap ophalen! Ik zal even een belletje plegen.