“Wil je de avond nog doornemen?”
“De avond of het weekend?”
“Zeg jij het maar, tiz jouw column.”
“Das waar Edward. Ik weet het niet. Eigenlijk weet ik het niet.”
“Das lastig aangezien jij de verteller bent.”
“Jep.”
“Hoe was de film vrijdag?”
“Inglourious Basterds…ik mag er natuurlijk geen vuil woord over schrijven.”
“Maar…..ik voel een maar aankomen.”
“Maar ik verwachtte een ander actiespektakel.”
“Aah verwachtingen, wat moet je ermee.”
“Ik lees net dat ik ‘het niet weet’ twee keer in de vierde regel van deze column vermeldde.”
“Ik wou er niet over beginnen.”
“Dat is de schuld van het tijdstip. Net uit bed en vanwege tijdsdruk nu al de column typen.”
“Kan bijna geen goeds van komen zou je zeggen.”
“Gelukkig is elke column met jou goed.”
“Bedankt.”
“Maar we hadden het over verwachtingen.”
“Wou je daar nog op verder gaan?”
“Ik wilde er niet zomaar aan langs gaan.”
“Wat wil je erover kwijt?”
“Ik bedacht in mijn hoofd al een hele speech over de negatieve gevolgen van ‘verwachtingen’ en dat ze eigenlijk op hetzelfde niveau liggen als ‘vooroordelen’ en dat de wereld beter af zou zijn zonder ze.”
“Zie jij ook dat jouw laatste zin eindigt met vier woorden die met de letter ‘z’ beginnen.”
“Ja…en?”
“Dat viel mij op. De letter ‘z’ is niet zo veelvoorkomend als bv. de letter ‘e’ in de Nederlandse taal en jij presteert het om vier woorden met de letter ‘z’ neer te planten en nog wel achter elkaar ook.”
“Leidt je mij weer af van mijn betoog over ‘verwachtingen’.”
“Ja, wat moet de lezer ermee.”
“Een stuk diepgang, wie weet zet ik ze aan het nadenken en verbeter daarmee de wereld.”
“Idealist.”
“Alsof dat een slecht iets is.”
“Dat niet, meer naïef.”
“Dat zegt elke niet-idealist. En dankzij die pessimistische houding, houden jullie het negatieve zelf in stand.”
“Dus die oude man ligt op de grond terwijl ambulance personeel hem helpt. Zegt ie: ‘Mag ik een mop vertellen?’ Het ambulance personeel vindt het goed en de oude man zegt: ‘Kent u de voornaam van Alzheimer nog?’ En het personeel denkt even na, maar antwoordt ‘Nee’. Antwoordt de man: ‘Kijk maar uit, zo begint het.’”
“Ja dat zag ik ook bij de ‘Tv draait door’. Goed programma ‘De wereld draait door’, ooit hoop ik daar ook eens te gast te zijn.”
“Waarom?”
“Dat betekend dat ik succesvol ben in iets of iets heb gepresteerd wat bijzonder genoeg is om op tv te komen.”
“Vast in het houden van een betoog over verwachtingen.”
“Ja of met mijn gebundelde conversaties met een egel.”
“Nee nee, ik wil niet teveel in de publiciteit.”
“Waarom niet?”
“Ik heb dat eens meegemaakt, en moest de paparazzi vervolgens uit mijn bos schieten. Ik houd van mijn anonieme privé leven.”
“Bedankt dan dat je wel in mijn columns wilt verschijnen.”
“Die eer is geheel mijnerzijds.”
“Twijfel ik toch of ik nog wel bij ‘De wereld draait door’ wil verschijnen.”
“Ik zeg altijd maar zo, twijfel niet. Een man doet wat hij kan tot zijn lot zich aan hem onthult.”
“Nu quote je gewoon een regel uit de film ‘The last samurai’.”
“Klopt, maar een goede zin kan niet vaak genoeg herhaald worden.”
“Das een waarheid en ik plant nog een scherpe opmerking in deze zin die laat zien hoe scherpzinnig ik ben op deze ochtend van de dag waarop mijn neefje vijf is geworden.”
“Ik denk niet dat dat een zin is die het herhalen meer dan waard is en ook ik plant hier iets in deze zin, alleen dan een boom in plaats van een scherpzinnige opmerking omdat dat beter bij mijn karakter past.”
“Ik ga eten hoor ik net.”
“Prima, de zinnen en column werden al te lang.”