“Mijn excuses, maar mag ik alsjeblieft de bal die in uw achtertuin ligt?” Zo leer ik de buurvrouw van Frens kennen. Vervolgens leert ze even later op dezelfde wijze ook Jermo kennen. Twee keren.
Wat stom dat ik met woorden probeer te omschrijven hoe gezellig ik het gister vond. Das knap lastig, maar ik probeer het toch – SUPER GEZELLIG! Ons teamuitje vond gister plaats. Met de hoofdactiviteiten ‘pitch & putten’ en de BBQ in Koekange. Ik zeg niet voor niets ‘gelukkig hebben we de foto’s nog’….want op zo’n dag als vandaag kan ik me niet alles meer helder voor de geest halen. Gelukkig mocht ik werken vanmiddag, dat ontnuchtert altijd zo fijn.
Om en nabij half vier verzamelden we bij Koos en rond één uur waren we weer terug van weg geweest. Zatter en ervaringen rijker. Och bij het café was het toch ook zo fijn vertoeven deze nacht. Daarover later meer. Allereerst zal ik onthullen hoe de middag verliep – taxirit, pitchen en putten, taxiritje, BBQ en taxirit terug. Goed dat was de middag, door naar de Koos verhalen…..nee dan zou ik de middag te kort doen. Want Jetsers, onze serveerster van maagdelijke schoonheid, was een hoogtepuntje. Daarna kan ik alleen maar beschrijven dat Ruud goed is in de tee-off en Japio in het putten. Erik sloeg een ongelofelijke bal (twee keer) en ik…..ach ik scoorde later. Ronnie was goed bezig met de camera en ik met m’n BBC. Man ik had de smaak te pakken en voorzag al dat we de ruime ingeslagen voorraad Berenburg niet meester zouden maken zonder dat er slachtoffers zouden vallen. Maar ja, slachtoffers vielen er ruim. Bij deze gedenk ik de vele hersencellen waar we waarschijnlijk toch niets nuttigs mee deden.
Ik herinner me veel Vitesse gerelateerde items bij de trainert thuis. Ik neem aan dat hij de kalender weer gevonden heeft achter de radiator in het wc-hok. Volgens mij had ik em daar de vorige keer ook al verstopt. Raater had een Vitesse shirt aan en de ‘zoon van’ had er de mond vol van, terwijl we met een rood geel balletje trapten. Jerrie en Japio waren ware meesters in het hooghouden en rondootje. Het vlees smaakte tussen het gevoetbal door uitstekend en bij deze een vette ‘vind ik leuk’ voor de organisatie.
Dan was er nog een speech van Frensie, waar ik nog even advocaat van de duivel wilde spelen, maar dat mocht niet op dat moment. Logisch, doch, niet geschoten….in ieder geval – @ je naam is gevallen.
Had ik al verteld dat ik in de wc-ruimte tijd spendeerde? Toen was het tijd om te gaan. Hah ik had haar daarvoor nog wel even de mond gesnoerd met een opmerking: “Nee, even stil. Ik ben nu even met hem aan het praten.” Ik dacht: “Nou nou, als ik daarmee weg kom, dan weet je wel hoe laat het is.”
Martin bedankt dat je ons behoedde al die tijd. Ik wist dat er een tijd van komen en gaan was. Ik heb je fiets niet meer gezien bij de kroeg, hoewel we daar op het terras wel op de uitkijk hebben gezeten. Fix up, Japio, Jermo en Ed waren allemaal van de partij. Op een gegeven moment kwam ook Tammo erbij en zei dat hij over de sms werd lastig gevallen. Ik zei: “Breek me de bek niet open.” Hij had indruk gemaakt op de ‘dochter van’. Nou ja, das altijd beter dan op de ‘zoon van’. Verwissel die twee niet, alsjeblieft.
Zwaaien dat ik deed naar iedereen op het terras en de bek stond op ‘half twaalf gaat de klok rond’. Wat dat voor uitdrukking is die ik net verzin, weet ik ook niet, maar dat geldt ook voor alles wat ik zei. Het sloeg nergens op, en dat was nu juist de bedoeling. Fukken met de hoofden van mensen. En niemand die boos werd. Soms verbaasde dat me. Andere keren begreep ik dat ze lachten.
Hoe rond je zo’n dag dan af hé? Abrupt.