De vogeltjes fluiten niet in de ochtend. Het viel mij opeens op. Kwart over zes in de vroegte en het is stil buiten. Geen gekwetter, geen ge-pfiert of getetter. Ze zijn op vakantie, de slimmeriken.

We hebben geen last van bijen of wespen die de zoetigheid van ons broodje jam opzoeken. De muggen zijn nergens te bekennen. De winter geeft ons veel rust om dankbaar voor te zijn. Vroeg donker, laat licht. Wat een tegenstelling met de zomer. De straten galmen niet van het avondgelal. De mens trekt zich terug in zijn holletje. Hij ligt op de bank en Netflix viert hoogtij. ‘Heel Holland bakt’ en ‘Wie is de Mol’ kluistert hem aan de buis. Het liefste vanonder een dekentje met de houtkachel aan en een warme chocolademelk met slagroom aan z’n zijde. De deugniet gooit er een scheut rum doorheen, dan slaapt ie wat lekkerder. Daar wordt ie zo lekker rozig van als ie onder de lakens stapt. Heerlijk dromen van de zomervakantie onder z’n winterdekbed. De mens droomt in de zomer van koelte en in de winter van de zon.

Ja de winter heeft Vegter rolletjes met slagroom en de oliebollen smaken nu ook nog uitstekend. Maar waar het echt weer eens tijd voor is, is snert! Een geneugte van de bovenste plank mits de lepel er rechtop in blijft staan.