– klik hier om het filmpje te kijken –

Een haan kwam de zandbak van een paard binnen en stormde op hem af. ‘Ah dit moet een bijzonder filmpje zijn, wat zal er gaan gebeuren?’ vroeg ik mezelf af. ‘Zal de haan het paard genadeloos op zijn flikker geven? Zal de haan honderden meters door de lucht vliegen door een knoeterharde rechtse hoef?’

De tijdsduur van het filmpje was iets meer dan twee minuten, ik was blijkbaar geduld nodig voor ik actie zag. De haan vervolgde met enkele uitvallen, het paard dartelde om hem heen, keerde hem de rug toe en waarschuwde met rechtse uithalen. Er gebeurde niks.

‘Wat was dit voor filmpje? Ik word toch niet voor het lapje gehouden he?! Wanneer vindt het spektakel plaats!?’ Onrustig stelde ik m’n laptop de vragen.

De haan keek wat om zich heen, het paard bleef nieuwsgierig, en de haan zocht wederom toenadering. Niks! Geen knock out, geen gekke circustrucjes, geen Arend die de haan in zijn vlucht stal. Er gebeurde niks bijzonders.

Toen drong tot mij door dat het bijzonder was dat er niks bijzonders gebeurde. Het was gewoon een filmpje van een haan en een paard dat elkaar leerde kennen. Er was geen gekkigheid, en dat was ook wel eens fijn voor de verandering.