- 13 januari 2025
- Alfons
- 1 reactie

De oude man strompelde voor me, over het pad dat slingerend zich een weg tussen rotsen en droge grashalmen baande. Het was een bloedhete dag en hij was z’n fles water kwijt. Het zweet gutste hem door z’n blouse en z’n petje was doorweekt. Samen met een Zweedse uit het hostel liep ik Tafelberg af.
Het is december 2010, drie maanden lang verblijf ik in Kaapstad Zuid Afrika om vrijwilligerswerk te doen. Het hostel waar ik verblijf voert mensen af en aan, allen op verschillende reizen. Allen met verschillende verhalen. Contact maken gaat makkelijk.
Ik weet niet meer precies hoe ik de Zweedse ontmoette, ik weet alleen dat ik met haar Tafelberg beklom en dat we de top van een andere berg bereikten. We hadden de verkeerde afslag genomen, de top van Tafelberg hebben we nooit gezien. Op onze weg terug, haalden we de zeventiger in. Hij deed rustig aan en had het bloedheet. Uren had hij geklommen in de brandende zon, zonder water. We deelden ons water met hem en hij was ons zo dankbaar dat hij ons uit eten nam.
De man en de Zweedse heb ik daarna nooit weer gezien. Af en toe duikt zo’n herinnering op.