Een man staat voor een groen scherm. ‘Drie twee …’ één vinger houdt de cameraman in de lucht om het aftellen af te maken. Actie! De jongen voor de camera steekt een sigaar op. Laten we hem Arie noemen. Arie heeft een snor en het is een lange gozer. Hij inhaleert één keer diep en kucht het uit. Hij probeert het nog een keer en ditmaal kucht hij nog harder. Dan komt jongeman twee in beeld, hij passeert Arie in eerste instantie nonchalant. Tot het tot hem doordringt dat Arie rookt. Hij keert zich om (laten we hem Teun noemen), blijft even hoofdschuddend naast Arie stilstaan, loopt uit beeld vanwaar hij kwam, om vervolgens weer op te komen met een brandblusser. Hij spuit de sigaar uit en Arie kijkt beteuterd. ‘Moet je niet doen,’ zegt Teun en Teun loopt verder. Hij groet Arie gedag. Arie kijkt naar z’n sigaar, kijkt triest in de camera, zwijgt even en zegt: ‘Doei.’ Vervolgens druipt Arie af, hij sleept de brandblusser achter zich aan.

Dat zou ik wel eens willen zien.