2e kerstdag rond een uur of elf in de ochtend en voor ik ook maar aan het ontbijt kon denken, heb ik alweer twee knieperties achter de kiezen. Zelfgemaakte, door moeder en zus.
Toch ben ik alleen thuis op dit moment. Dat bevalt me wel. Mijn ouders bezoeken de kerkdienst in de Drenthehal en ik sliep weer eens uit. Als ik de kans heb, dan slaap ik uit.

Vannacht sliep ik echter onrustig. Dat kwam door mijn verkoudheid. Door de neus ademen terwijl de neusgaten verstopt zitten, gaat verrekte lastig. De rode zakdoek en de Po ho olie (soort vaporups) waren broodnodig. De volgende ochtend leek het wel alsof één van mijn neusgaten open gebrand was. Erdoor ademhalen werd gewoon pijnlijk. Die verrekte verkoudheid! Mocht ik deze nieuwe dag dan niet uitslapen? Wat zou dat voor een reden hebben? Moet ik mijn tijd dan toch besteden aan het vinden van het vijfde verschil op Ploep.com? Ligt er iemand in de goot te creperen, smachtend wachtend op hulp van hogerhand in mijn menselijke vorm?

Je weet het nooit, het is tenslotte kerstmis of kerstdag natuurlijk. Het volksfeest met een godsdienstige tevens commerciële tint. De tijd van wonderen in de wereld. Zo zie je in South Park dat jezus de kerstman redt. Het ultieme voorbeeld van gedoogde godslastering in deze vredige tijden.

Alles gebeurd vandaag met een reden, alles staat in het teken van de medemens. Het is wachten op een wonder, want dat die vandaag plaatsvindt, dat is zeker! Kijk om je heen, kijk in de spiegel of kijk naar het nieuws. Gegarandeerd dat je een wonder zult tegenkomen. Dat kan toch niet anders vandaag. Want zo hoort het. Daar zijn ongeschreven regels voor bedacht.

Praten als brugman tegen doven dat helpt niet. Een wonder, wie gelooft daar nog in?! Een hopeloze wereld staat voor een wereld zonder hoop. Wie niet hoopt, die geeft op.

Donders wat zit ik te prediken? Het mag dan wel kerstdag zijn, maar ik ga ploep.com toch niet bevuilen met een preek? Mijn gedachten dwalen nog wel eens af. Ach en dat mijn vork zo in de steel zit, dat kan ik hier wel kwijt. Even mag ik bij serieuze dingen stilstaan. Even geen n**ken als titel van het stuk, even geen Junkie XL. Even wil ik stilstaan bij liefde en hoop, want dat is volgens mij de kerngedachte bij kerst. Hoe kloten de wereld soms ook lijkt, achter die wolken schijnt ook wel weer de zon.

Ik zeg het misschien nogal roeg in mijn taalgebruik, maar laat dat je niet afleiden van de kerngedachte. De liefdevolle intentie van mijn woorden. Want hoe makkelijk is het om je af te laten leiden door het oppervlakkige? Door wat je in een eerste oogopslag ziet. Oordeel niet op de buitenkant van wat je ziet, maar zoek naar het mooie in de mens! Het zit er! Dat mooie gaat schuil in een ieder van ons. Soms achter een lelijk hoofd, een onvolmaakt lichaam, een grote bek of roeg taalgebruik. Kijk met liefdevolle ogen vandaag. Neem er de tijd voor. Heb geduld, dan heb je plezier. Ik houd van je medemens.