Het seizoen is geopend

Afgelopen vrijdag liep ik door de stad. Zonder verplichtingen bevond ik mij tussen het winkelend publiek dat in grote getale op was komen dagen zoals duiven op kruimels brood. Het was een fijne dag, droog en er hing een sluimerende warmte in de lucht. Dit had de rokjesdag van de winter kunnen wezen. Mij bewust van mijn vrijheid liep ik de laatste meters markt af en daar stonden ze, mijn twee bankjes. Ik zetelde mijzelf en ja hoor, de show was begonnen. Af en aan liep het entertainment. Moeders met dochters, studenten, aole Grunningers die liever zagen dat men allemaal ophoepelde (behalve de schone studentes), en tussen hen zochten buitenlandse studenten hun weg, voorzichtig manoeuvrerend op hun te kleine fiets.

Mijn aandacht bleef soms hangen. Bij de té oude moeder met de lederen broek van haar dochter. Bij de Italiaanse studente welke voor de derde keer met haar racefiets voorbij liep op zoek naar haar joie de vivre. Bij het ruziënde Duitse stel dat stilstond op’t midden van de weg. ‘Links. Nein, rechts abbiegen!’ De vrouw won.

Mijn seizoen mensen kijken is geopend, ik ben alle vreemde eenden in de bijt nu al dankbaar!