De oudejaarstrekking staat voor onze deur. Mijn lot en ik wachten gespannen. Ik houd mij natuurlijk groot tegenover mijn lot, en doe net alsof het mij allemaal niets doet. Quasi nonchalant relax ik mij door de tijd en doe net alsof ik mijn lot vergeten ben. Maar vergeten ben ik hem allerminst.
De gehele tijd (vanaf zijn aankoop tot het opnieuw tevoorschijn halen) danst hij door mijn achterhoofd. Daar springt en lacht mijn lot mij tegemoet. “HOERA VOOR 2013!!” roept hij mij. Een kleine glimlach kan ik niet onderdrukken. De waaghals. Wat bezield ons twee toch elk jaar weer? Teleurstelling viel telkens als een kluis uit de lucht op mijn hoop tot rijkdom! Want die droom, droomde ik elk jaar weer rond deze tijd.
Als ik soms Winston voor de Postcode loterij geldprijzen uit zie reiken, dan is dat vaak bij oudere mensen. Elke keer vind ik dat het nu wel eens tijd wordt, dat een jongeman hem krijgt. Een jongeman die mij is!
Deze keer neem ik mij voor om het lot de eerstkomende maand niet te bekijken. Ik heb mijn nummer niet gezien in de winkel bij aankoop, dus gissen kan ik niet. En zo zal ik de maand januari nog lekker kunnen dromen van grote geldprijzen. Die kluis laat ik liever nog even zweven in de lucht!
Ik toost op dromen in 2013! Xje en een goed uiteinde alvast beste mensen!