Van hem hoeft het waarschijnlijk niet. Zeker niet omdat hij voor mij hetzelfde deed. Hij geeft niet om te krijgen. Hij geeft omdat hij je tof vind. Hij is zelf tof.

The Dude oftewel Sjakie. Hij was gisteren jarig, de Steeg was de 16e jarig, en dat vierden we zaterdagavond in de Bierbeuker. Dé kroeg van de Sonnemaatjes! Het feest was zo gezellig dat ik de dag erna overwoog om mij ziek te melden voor m’n nachtdienst. Het ging er ruig aan toe. Het was een mooi gezelschap.

Sjakie is een man die zijn eigen pad kiest. Hij denkt na over het leven. Waarom doen we wat we doen? Het liefst doet hij het zo simpel mogelijk. Dat lijkt lui in sommige ogen, maar dat is slechts omdat ze niet begrijpen wat ie doet. ‘Je gaat het pas begrijpen, als je het ziet’ – zei Cruijff. Dat is met Sjakie ook zo, je gaat hem pas begrijpen als je ziet wie die is. Als je weet waarom hij doet wat hij doet. En het mooie vind ik, dat ik één van de mensen mag zijn die hij vertelt van zijn waarom. Dat ik zo’n chille boom van een kerel tot mijn vriend mag rekenen.

Hij verrast me vaak, dat vind ik mooi. Dan vertelt hij opeens bevlogen over zaken waarvan ik niet had verwacht dat het hem interesseerde. Of hij vraagt me naar zaken, waarvan ik niet eens meer wist dat we het daarover hadden gehad. Een geheugen als een olifant heeft ie, en dat komt mijn zeef van een brein goed van pas! Altijd staat ie voor je klaar om een loodzware piano te helpen tillen, om te helpen verhuizen, om weer eens mijn kapotte externe harde schijf te maken. Nog vaker is hij zo attent dat hij je geeft waarom je helemaal niet had gevraagd. Een goed verhaal, een hele dag fijn hangen, een USB-stick met films en series erop, een blik in de kantine.

Zonder problemen spendeer ik uren met hem. Ook al bitcht ie dan heel de dag, het is kostelijk vermaak. We tekenen a la Pictionairy om de veerboot tijd te verdrijven, en hebben aan één lijntje al genoeg om het hele plaatje te raden. Mensen in mijn leven hebben mij ongetwijfeld over hem gehoord, en mochten ze hem ontmoeten, dan herkennen ze hem alleen als hij zich met Sjakie voorstelt. Zijn echte naam was voor hen onbekend.

Zaterdag gaven we hem een T shirt cadeau waarop staat dat hij Sonnemaat Sjakie is en op zijn rug prijkt de tekst ‘Sonnemaatjes organisatie’. In de winkel kocht ik een XL shirt. Te klein zo bleek, de gast is groter dan ik dacht.