“Ik zou een kunstgrasveld voor de club kopen.””Ik ga belasting ontduiken in Malta!””Ik zou hiv vrije hoeren kopen.””Ik zou graag 1 miljoen van je willen.” We droomden over ‘wat te doen met 30 miljoen’. Gisteren deed ik dat samen met vrienden in de kantine, en ’s avonds nog een keer met drank in Ed z’n nieuwe stulpje.
Vorige week schreef ik dat ik een maand lang mijn staatslot niet zal bekijken, omdat ik zo lekker kan blijven dromen van de hoofdprijs. Het toeval maakt het allemaal nog spannender omdat het winnende lot in de provincie Groningen is verkocht. Even twijfelde ik serieus om mijn column hieraan te wijden. Stel je voor dat ze bij me gaan inbreken en m’n lot jatten! Ik moest er niet aan denken. Maar toen besefte ik mij dat de lezer vast niet zo’n sterke fantasie heeft als ik heb, en allang ergens heeft gelezen dat de hoofdprijs door iemand is geclaimd. Die persoon, als ik hem was, wil natuurlijk anoniem blijven. Want de hel breekt los als je zoveel geld wint en dat aan de grote paal hangt.
Grote gevolgen, en ik heb erover nagedacht, maar heb nog geen antwoord op al mijn vragen. Tuurlijk, ik heb al een paar dingen bedacht wat ik met het geld zou doen, maar dan heb ik nog zoveel miljoen over. En de slogan ‘geheel belastingvrij’ van de Staatsloterij, blijkt niet helemaal te kloppen. Want je moet over het bedrag direct twee ton vermogensbelasting afdragen. Klootzakken!
En waar geef je in godsnaam anoniem aan dat je 30 miljoen hebt gewonnen? Kom je dan met een kraaienmasker bij de sigarenboer: “Doe mij ff 30 miljoen kerel, en een dikke sigaar!”
Maar nee, de sigarenboer blijkt maar tot E500,- uit te keren, dus je moet bij het hoofdkantoor zelf aankloppen. Dan reis je met een lot dat 30 miljoen waard is, open en bloot over straat. Ik zou me daar peentjes zweten. Gelukkig is het nog niet zover.