Jullie weten wel dat ik grappig ben. Voor als je dat soms nog niet wist, ik heb mijn momenten. Dan rolt de ene grap na de ander zo uit mijn mouw en dan vraag ik me ook wel eens af waar ik ze vandaan haal.
Want zo ist ja net, grappig zijn is mooi. Maar voor mij hoef ik dat niet altijd te zijn en soms benk in van die gezelschappen, dan kan ik zoeken in mijn mouwen wat ik wil, niets dan eindeloze leegte wat ik daar dan vind. Blijkbaar moet ik me er dan maar bij neerleggen dat er geen inspiratie is. Dan denk ik even aan Daniël Lohues en Skik: “Tomme tomme wat doe’k hier!”
Maar soms ist ook gewoon zo dat ik zit te kijken en aal geniet van wat ik voor me zie. Gisteravond was’t beide zo wied. En de grappen ontglipten mij bij de vleet EN dan waren daar die mooie momenten dat ik gewoon stil genoot.
De BBQ van Chubbs sloop gezellig de avonduren in en daar zat ik aan tafel met genoeg drank en eten in de voorraad. Al mijn vrienden om me heen (Jord en Oort jullie werden wel gemist met de vrouw). Beste mannen en vrouwen waarbij ik gewoon mezelf kan zijn. Geen doen alsof en ja, dan kun je gewoon zeggen dat je het vies vind als iemand (Klaas) een scheet laat terwijl ik net fijn in mijn neus peuter. Tussendoor geniet ik stil van Joostemans die even bij m’n zusje stopt om haar aandacht te schenken. (nee @…)
Al voordat ik de BBQ bereikte fiets ik @ en Fix Up tegen het lijf en alleen al dak ze gewoon eemn zie is genoeg om de Willem tevoorschijn te halen. Ronnie die met filmpjes op komt dagen waar je u tegen zegt, omdat het briljant is en hij ze vindt. En omdat hij zaken onthoud en erop terugkomt, zoals de handyman reclame. @ die ik op foto heb met ingehouden buik en een gieter op zijn eigen dakterras. Wat me doet lachen omdat ik op de volgende foto zijn buik in volle glorie zie. En ach, wat maakt zo’n buik uit? Met geiten melken heeft hij geen probleem.
Dan spreek ik met de Daat sinds tijden en we halen de tijd in alsof ’t nooit anders is geweest. Alsof dat nog niet genoeg is komt die Rooie Dakhaas erbij staan en met de botte bijl hakt hij in de rondte en de grappen valt allemaal uit zien mond. Wanneer dan het einde nadert en het tijd is om terug te gaan naar Groningen, maakt Kiki de avond alleen maar leuker door te zeggen dat zij de Bob is: “…maar ik zie niet zo goed hoor.”
Ik vond’t mooi. Bedankt Chubbs en Simone voor de organisatie!