Het is vrijdag 5 november, morgen is Twan jarig. Gefeliciteerd alvast grote kleine neef van me. Het is mijn vijfde dag hier in Kaapstad en eindelijk is het columnmoment daar om de zaken even te kunnen overzien. Sinds mijn aankomst verliep alles in een fijne stroomversnelling. Ik leerde een mooie groep mensen kennen en ondertussen mijn deel van de stad ook, genaamd Tableview en/of Bayside. Beide namen kloppen. Tafelberg heb ik inmiddels honderd keren op verschillende manier kunnen fotograferen. Waarom zou ik dat echter doen?
Normaliter maak ik veel wandelingen wanneer ik in’t buitenland ben. Dat heb ik nu nog niet gedaan. Ten eerste omdat ik dinsdag, donderdag en vandaag vrijwilligerswerk mocht doen op een creche en op een basisschool. Ten tweede omdat ik ’s middags in mijn vrije tijd op sleeptouw ben genomen door de groep vrijwilligers bij’t hostel. Ten derde, en dit is de meest betreurenswaardige reden, omdat het hier na zonsondergang wordt afgeraden om in je eentje over straat te gaan. ZONDE! Dan (rond 8 uur) ben ik juist op mijn best! Ik hoor rondom het gevaar ’s avonds op straat echter tegenstrijdige verhalen. Een blanke Zuid Afrikaanse surfergast vertelde me dat het reuze meevalt zolang je niet laat zien dat je bang bent en met je borst naar voren loopt. Maar een Zweeds meisje uit het hostel vrijwilligersteam werd juist om die reden bedreigd met een mes door drie gasten, beroofd en vastgebonden achtergelaten. Nou ja, eigenlijk was het meer omdat ze om half vijf ’s nachts op het strand liep en zich daar juist de dakloze gasten bevinden.
De angst is dus reeel en hij zorgt ervoor dat ik ’s avonds om half elf op bed lig. Tevens zorgt het er voor dat de Zweedse en ikzelf, ons thuisland meer gaan waarderen. Hoewel het dus gezond voor me is om op tijd naar bed te gaan, had ik liever ‘een keuze’. ’s Ochtends licht ik mezelf om twintig over zeven uit bed en soms ben ik zelfs voor de wekker al wakker om wat push ups te doen en buikspier oefeningen. Het moet niet gekker worden. Goed, ik heb mezelf dan ook voorgenomen om deze trip mezelf meer zelfdiscipline aan te leren. Dat is maar goed ook, anders zat ik alweer op dag nummer ‘e’en aan de drank en daar heb ik noch het geld voor over hier, noch past het in mijn gezonde trainingsprogramma voor mijn terugkomstwedstrijd op 5 februari.
Het hostel is prima, jammer dat het niet in’t centrum ligt, maar misschien wel goed voor me. Het Zuid Afrikaans versta ik als ze langzaam praten. Maar als ze eenmaal merken dat ik ze versta, gaan ze juist sneller praten. Dat was het jongens en meisjes.
Hoop dat Fit van Griffioen heeft gewonnen gister en dat ik nog even een ‘Gertje’ uithaal hier, maar met de voorlopige aanwezigen, zal dat niet gebeuren.
Lief zijn