Hallo verregende Hollanders! Hier spreekt vanover ver, mij, de vervellende Alfonso. Wat heb ik toch een hekel aan zonnebrand smeren, maar het moet. Ik kom er niet onderuit, voor mijn eigen bestwil, want hier is het prachtig weer… dat wil ik er liever even ‘insmeren’. Goed, ik heb deze week mijn dagindelingen bijgehouden om jullie een indruk te geven wat ik hier zoal doe. De dagen vliegen voorbij en het gaat ‘gesmeerd’. Ik wil het niet te lang maken, hoewel ik aan jullie reacties en mails zie dat jullie branden van vragen en ik ze zoveel mogelijk wil beantwoorden, teveel info in een column haalt alle plezier van het lezen eruit. Dus dat wil ik voorkomen.
Maandag – 9.30 uur: naar township om testamenten te maken met bewoners, omdat mijn ‘bazin’ Tony deze gegevens wil hebben, aangezien zij alle zaken voor deze mensen regelt. Om 13.00 uur wordt ik opgehaald door Jeanette. Rond 14.00 uur zit ik in de stoel van de kapper en om 14.15 uur verlaat ik hem. We (Bill & Malene, Sara en Gail) gaan om 14.20 uur naar het strand. Ik neem een voetbal mee en beland in een potje voetbal met vreemde black (mensen worden hier aangeduid als ‘the whites, the coloured and the blacks’ gasten. Rond 17.30 uur zijn we terug, halen pizza (19.30 uur) en kijken met de hele groep de film: ‘The Gods are crazy’ (21.00 uur). Roy, de Israelier, zorgt ervoor dat ik bulten films en series (oa. two and a half man, top gear) op mijn externe harde schijf krijg.
Dinsdag – 8.30 uur: Jeanette haalt me op en levert me om 9 uur af bij het social development office, waar ik een week ervoor met 2 youth workers (Elouise en Caren, beide coloured) sprak. De contacten waren goed en daarom mag ik deze week met ze meelopen op hun werk, samen met Faldien, hun baas. Een (black) gast met humor en hij lijkt op Denzel Washington. Als ik hem dat zeg, antwoordt hij: “He looks like me. I got the looks, he got the money.” We bezoeken een echtpaar die met pensioen zijn en ze hebben geldproblemen. Faldien kijkt wat hij voor ze kan doen. Om 11.00 uur bezoeken we een school met drugs, drank en sex problemen (wie heeft daar nu problemen mee J?) … OK, 6 tot 16 jarigen dus. Faldien gaat een programma opzetten en morgen (maandag de 22ste) gaan we met een introductie beginnen. 13.00 uur, Bill haalt me op. 14.00 uur, we gaan naar Cape Town, longstreet. Bezoeken winkels voor de dames (Malene en Jeanette), lopen op de markt, bekijken een bank uit de apartheid periode waar op staat ‘alleen voor whites’ en nemen een milkshake en burger bij Royal (een burger bij Royal… deed me denken aan Pulp Fiction). 17.30 uur: we hiken Lionshead omhoog en zien met velen op de top de zonsondergang (19.30 uur). 21.00 uur: Afscheid van Tryz, de Aussie (over een week komt hij misschien terug voor 5 dagen) met jagermeister en de film Beerfest.
Woensdag – 7.30 uur: hardlopen om het strand met Sara en Cornelia. We zien een zeehond. 8.30 uur: We brengen Gail naar haar vrijwilligerswerk en zien een schildpad over de straat lopen. Tevens lezen we op een bord: “Ostriches (struisvogels) get laid.” 9.15 uur: ik arriveer op het social work office en spreek met Emma over haar werk. Haar grootste boosheid is het feit dat ze niet eens veilig is in haar eigen huis, althans haar spullen niet. We bezoeken: een single moeder die drugs gebruikt en 2 kinderen thuis heeft, een andere drugsmoeder waarvan we de 18 jarige, 150 kg wegende dochter spreken die niks doet overdag en staan voor een dichte deur van een stel (26 jaar) welke hun kinderen gebruiken voor bedelen op straat om aan geld voor drugs te komen. 14.00 uur: dankzij Bill kan ik foto’s van m’n camera halen. 15.00 uur: we vertrekken naar het zwembad in Camps Bay. 19.30 uur: we eten in een visrestaurant en pa belt me. Met een brok in zijn keel geeft hij later moeder aan de lijn. Zij heeft dankzij hem ook even een brok weg te sloeken. Ik vertel haar dat ik van ze houd. 21.30 uur: we zitten in het stadion en kijken naar de wedstrijd Zuid Afrika vs USA. 23.40 uur: het is druk in de parkeergarage en we hebben ruzie. Dat was spannender dan de wedstrijd, welke 0-1 eindigde. 1.00 uur: ik lig op bed, de was is gedaan en bedank Wilma en Richard voor hun kaart!
Donderdag – Dit is de laatste dag van Bill & Malene, ze reizen de wereld rond en gaan vanmiddag weg op safari. Om 8.45 uur ben ik bij de social work kantoor en het is een interessante dag waar ik nieuwe contacten opdoe en meekijk op een platteland locatie die men wil gaan gebruiken als veilige haven voor straatkinderen, als verblijf en leerplek. 15.00 uur: terug bij’t hostel Saltycrax. In een internetcafe stuur ik Ronnie foto’s en hoop dat ze aankomen. 17.00 uur: Afscheid van Bill & Malene, geen tranen, wel een verblijfplek in Denemarken als ik er ooit kom. ’s Avonds arm en buikspieren getraind, verder heb ik niets genoteerd over deze avond.
Vrijdag – 9.45 uur: ik heb mijn tweede kitesurfles (2 uren) en leer hoe ik moet staan op het board en hoe ik de kracht moet halen uit de vlieger om te starten. Het lukt me alleen nog niet om te blijven gaan. Ik stop op mijn hoogtepunt en vertrek met een glimlach en voldaan gevoel. Bij terugkomst loop ik direct met Gail en Sara mee naar de Bayside Mall om inkopen te doen voor de Braai. Later op de middag ga ik weer heen met Jeanette, omdat ik me bedacht heb en geen bloemkool en zoete aardappel wil eten. De middag chill ik met m’n muziek en lees het boek ‘The motorcycle diaries of Ernesto ‘Che’ Guevara’. Dat zal Steven aanspreken. De braai doet z’n ding ’s avonds en rond twaalven zit de gezelligheid erop. Ik geniet nog even na in de woonkamer door een aflevering van Friends te kijken.
Zaterdag – 12.00 uur: echt uitslapen doe ik hier niet en heb daarom al hardgelopen en Tao training op het strand gedaan als ik door Jeanette en een vriend van haar (Abduragman, moslim black) wordt opgepikt om naar een baai te gaan voor lunch en zeehonden kijken. Goed gezelschap en mooie gesprekken. 17.00 uur: terug op Salty en plannen worden gesmeed, vanavond wordt het drinken en de kroeg. In de bar bij het hostel zit ik met Mark en zijn vrienden, ze schenken Jack Daniels met cola en ijs en daarna gaan we naar Big Bay. Sara pikken we op met een Amerikaanse vriendin en het wordt gezellig en laat. Om 1 uur zijn we terug in Tableview en ik bezoek Robin, de barman die ons hostel verblijft, nog even in zijn kroeg. Om 3 uur vind ik het wel best en loop alleen in het donker naar het hostel. Af en toe kijk ik om, en ben allert, maar Robin zei dat me niets zal overkomen en hij had gelijk. “Je moet niet alles geloven wat ze zeggen, dat creeert onnodige angst,” aldus Robin. Achteraf moet ik wel zeggen dat ik nu voor de tweede keer bij iemand in de auto zat die alcohol op had en reed. Geen BOB hier dus en dat gaat tegen m’n principes in. Dat doe ik niet weer. Zeker niet met in mijn achterhoofd dat Mandela zijn kleinkind door zo’n persoon is aangereden en overleden.
Toch een lang verhaal, maar in kleine brokken gevoerd. Groeten aan jullie allen en dan ga ik nu even kijken wat m’n elftal heeft gedaan…