“Waar draait het ook alweer om, de kerstdagen?”
“Zuipen als een grote, vier avonden lang!”
“Dat is wel wat we doen, maar zit er geen diepere betekenis achter?”
“Vast, maar maakt dat uit?”
“Nou ja, dan heb ik toch nog het idee dat ik het gezuip ergens voor doe. Dat ik het kan verantwoorden naar mezelf.”
“Is het weer zover, tiz zondag en jij wilt stil staan bij de betekenis van het leven –  Waar is het allemaal goed voor en waarom zijn we op aard!”
“Nou misschien wel ja….”
“Dat onderwerp kun je niet laten rusten he?”
“Ik geloof dat veel mensen ermee bezig zijn.”
“Dat is geen antwoord.”
“Maar wel een kleine rechtvaardiging, het mag toch wel, even stilstaan bij m’n leven?”
“Jawel, maar wat heeft het voor nut?”
“Dat is een goede vraag. Ik denk dat ik een onvrede voel en op zoek ben naar een antwoord.”
“Jij en onvrede?”
“Ja, hoezo?”
“Zo kom je niet over.”
“Maar het draait ook niet altijd om mij, voor anderen kan ik er best zijn.”
“Das waar, ie kunt luusteren als de beste.”
“Dank je.”
“Wat voor onvrede voel je dan?”
“Dat ik geen antwoord overal op heb, dat ik soms niet weet hoe ik mij daardoor moet gedragen of dat ik niet perfect ben.”
“Hah perfect zijn lukt niemand! Mijn buurman Sjakie Zaadmans zei vroeger altijd: ‘Nobody is perfect, I’m nobody.’ Ik lachte wel altijd om die grap, maar ik begreep hem jaren later pas.”
“Maar als we niet perfect kunnen zijn, hoe kan ik dan tevreden zijn met wie ik ben?”
“Potver3 nou komen de echte grote levensvragen.”
“Ja het is toch kerst, een tijd van bezinning en vrede op aarde.”
“Het is hypocriet dat de mens alleen met kerst tijd voor ‘bezinning en vrede op aard’ maakt.”
“Das waar, maar ja, hypocriet is nu eenmaal wat we zijn. Ook al bewonderen we hen die staan voor wat ze beweren en daarnaar handelen. Altijd doen wat goed is, dat lukt de mens niet altijd.”
“Kun je daar dan niet tevreden mee zijn, dat de mens nu eenmaal zo is?”
“Nee. Iets in mij verlangt er naar om het ‘beste uit mezelf’ te halen. Ik weet nu eenmaal dat sommige dingen beter kunnen, dus moet ik dat van mezelf leren.”
“Een man met een missie. Wil je de wereld ook tegelijk even redden, als je toch bezig bent.”
“Denk je dat het me niet lukt?”
“Ik denk dat jij je op het verkeerde focust.”
“Hoezo?”
“Nou het enige wat je denkt is dat je niet goed genoeg bent en daar hard aan moet werken. Je zult pas tevreden zijn als je daar bent. Maar waarschijnlijk bedenk je dan wel weer iets wat je moet leren en ben je weer ontevreden.”
“Dat zou maar zo kunnen.”
“Waar is het plezier?”
“Die is begraven onder de angst.”
“Angst voor wat?”
“De angst om te zingen voor anderen of gaan reizen op de dolle pof of om helemaal mezelf te zijn.”
“Gevoelige en gekwetste mensen hebben moeite met egoïstisch zijn en passen zich daarom aan aan de wensen van anderen. Ze cijferen zichzelf weg, ten kostte van zichzelf. Wanneer ze dit inzien, kunnen ze veranderen. Om altruïstisch te zijn, moet je eerst egoïstisch worden.”
“Ik snap er geen hol meer van.”
“Jawel, want jij typt deze shit allemaal zelf. Om het duidelijker te maken voor de lezer, het antwoord om het geluk van de wereld te vinden ligt niet aan het einde van de reis, maar in de reis zelf!”
“Klopt, ik hoop dat Bening vandaag niet naar de kerk is geweest. Want aan deze ‘preek’ alleen heeft hij wel genoeg.”
“Ja wat een goeie jongen is dat. Schitterend dat ie jou gister opbelde omdat je nichtje van 5 je wilde spreken.”
“Een beste vent!”
“Heb je niet nog even wat onzinnigs of anderswat te melden wat niet door de beugel kan?”
“Jawel, dankzij de serie Californication ken ik twee foute openingszinnen. Één daarvan werkt als volgt:
Je wenkt de vrouw met één vinger en zegt dan vervolgens –
‘Ik heb je met één vinger laten komen, moet je nagaan wat ik met m’n hele hand kan doen.”
“En een gelukkig nieuwjaar voor een ieder gewenst!”
“Halleluja!”