Soep! De kookkunsten van de eerste vrouwen in mijn leven brachten mij in vervoering. Niet voor niets vroeg ik de laatste jaren op mijn verjaardag aan mijn oma cadeau of ze voor mij wilde koken. Gekookte aardappelen, bloemkool, en een gehaktbal gingen erin als ketellapper. Beide omas verstonden de kunst, en in al haar wijsheid leerde mijn oma het mijn moeder.
Soep. Ik ben verzot op soep! Een soep-o-fiel. Het tweede cadeau dat ik in mijn leven kreeg, was een paplepel (het eerste was een voetbal) en daarmee kreeg ik de heerlijke soep ingegoten. Aan tafel tijdens familie feesten was er soep! Mijn moeders moeder keek me dan aan, en wist mijn antwoord al als ze vroeg – welke soep wil je Alfons? Champignonnensoep! Dat was mijn lievelingssoep, omdat mijn oma die had gemaakt. Dat laatste was de belangrijkste voorwaarde kwam ik achter. Ik weet nog dat ik op jonge leeftijd teleurgesteld werd door de van de Valk champignonnensoep, de champignonnensoep uit blik van de supermarkt, en ik stelde de moeder van Eric en Jeroen ooit op hun feestje teleur omdat ik haar champignonhapjes niet lustte. Je houdt toch van champignons?! Ja, in soep van mijn oma. Nou zeg, ik heb ze speciaal voor jou gehaald.
Inmiddels heb ik zelfs complete tradities opgebouwd rondom jaarlijkse soep kookkunsten van ene heer M. Herder. Wat ik je brom, onze vriendschap is zelfs uit soep ontsproten! Elke keer vertelt hij de anekdote mooier.
En zo lieve lezers vindt u mij terug op deze zondag, staand voor mijn elektrische kookplaatje (waarvoor ik Triez nogmaals dank!), al roerend door mijn gebrouwen soeppie. Als u toch een blik kon werpen in mijn pan, dan zag u groenten drijvend in overvloed, geflankeerd door drie verschillende soorten pasta. U zou mij likkebaardend aantreffen, terwijl ik probeerde de lepel recht op te laten staan. U zou mij in opperste concentratie en op de toppen van mijn kunnen aanschouwen. Dit behelsde een heilig ritueel. De soep mocht niet gemorst worden terwijl ik het opschepte in de grote blauwe I love Paris kom die ik ooit van mijn zusje kreeg. Ze kent mij, en kocht de XXL versie. Verheugd was ik over het vooruitzicht om het te gaan proeven. Oh wat een mooie dag! Bedankt allen die dit mogelijk maakten!