Moi.

‘De duvel bestond echt en die had een hekel an hum. De auto reed vort, nog één blik uut’t raam. Daar lag de worst, god wat zunde. Hij boog ut hoofd, er hing em van alles boven.’ …

‘Er bestaan hunkeringen die in ons rijpen. We zijn sujetten die gegeseld worden met liefdevolle intenties die te baat worden genomen. De mens. Gemangeld door onzekerheden, kwijnend in twijfel of weelderig zwanger van optimisme.’

Een tip van de kuna sluier is met deze intro gelicht. Deze zomer wordt ’t Kuna festival voor de elfde keer gevierd en ik mag optreden! Ik ben een blij man. Grote glimlach, twinkeling in de ogen en zwiepende staart van enthousiasme.

Deze keer kan ik er weer niet omheen om te gaan praten over wat mij bezighoud. Hoe ik de wereld zie, beleef en ik steek m’n mening niet onder stoelen of banken. Er zal gepredikt worden als een dominee. Ik ben blij u aan te kondigen dat de tijden en dagen bekend zijn. U vindt ze – hier.

Formidabel gemoedelijk festival die in mijn hoofd geen verdere introductie nodig heeft. De mens zal ter sprake komen, het publiek is van harte welkom en daarmee sluit ik af. Tot ziens, tot kuna!