Wanneer sta jij stil bij de vraag ‘hoe gaat het met me?’ Het is een simpele vraag.

Vaak leven we in beweging, we zijn overdag actief met van alles en nog wat. Maar wanneer stop jij om te luisteren wat je in jouw stilte hoort? Stilstaan is ook iets wat je actief kunt doen. Luisteren naar jezelf. Wat wil je, wat voel je, wat moet je?

Ik vraag het omdat ik vermoed dat we ons vaak niet beseffen hoe rijk we al zijn. Rijk aan ervaringen. We kwamen hier door het maken van een reis, gemaakt door jou, en voor jou door je familie. Er ligt een rijkdom aan geschiedenis achter ons waarvan we vaak vergeten dat we hem bezitten. Al onze ervaringen en de ervaringen van anderen die met ons gedeeld zijn, die levenslessen hebben ons verrijkt. Er ligt een enorme groei achter ons waardoor we hier zijn gekomen, maar we zijn het vergeten omdat onze blik naar voren gericht staat.

Ze zeggen dat je niks aan het verleden hebt, want dat biedt geen garantie voor de toekomst. Maar als je stilstaat bij de vraag ‘hoe gaat het met me?’, kun je leunen en steunen op al die ervaringen.