Hij zal naar em gekeken hebben op het podium bij Soestdijk en ongetwijfeld aan Skik hebben gedacht, een jeugd geleden stond hij daar in Beilen op de markt op te treden. Maar de Daat dacht ook aan mij, wat een lieve jongen. Boom van een kerel trouwens.

Ik haal em wel vaker aan hier in de column – Lohues. Laatst had m’n vriendin hem een mail gestuurd achter m’n rug om – ‘Beste Daniël, m’n vriend mag graag naar je luisteren. Hij is binnenkort jarig, heb je ook zin en tijd voor een verrassingsoptreden op z’n verjaardag? We hebben wel een piano. Doeg.’ Direct de volgende ochtend lag er een mail in haar bus. ‘Beste vriendin ben jij, liekt mij wel mooi, maor ik kan niet. Kalm an doen, moi.’ Vrij vertaald verliep de communicatie zo via zijn management. Lief hé van der?!

Laatst was de lieve jongen bij ons op bezoek in Groningen, met z’n vrouw. Hij had m’n platencollectie van Lohues bekeken en onthouden dat ik een liedje van Lohues aan het oefenen was voor Kuna. Stuurt ie mij afgelopen zaterdag het volgende filmpie! Ik heb em al dertig keer bekeken. Kan het nog niet geloven.

Dank je wel inderdaad.