Zoveel verzet waarin we verbonden zijn of verbinding zoeken. Om ons uiteindelijk tegenover elkaar te zien staan. Het gaat niet zoals we willen en we kunnen dat niet accepteren. We verzetten ons, worden boos en leven gefrustreerd alsof onrecht bestaat.

Dat zou betekenen dat recht bestaat. Recht bestaat niet in de natuur, alleen het leven bestaat en dat verloopt zoals het verloopt. De mens heeft het recht bedacht. Gedragsregels waar we ons aan behoren te houden om het leven op aarde veilig te maken. Dat we niet hoeven te overleven, maar kunnen leven. Een luxe.

We zijn verwend in vergelijking met onze voorouders. Door de tijd hebben we ons ontwikkeld in techniek, maar hebben we aan normen en waarden verloren.

Hoe behoren we ons te gedragen? Wat is ons moraal?

Ik mis het ons, maar ken het individuele verlangen naar vrijheid. Het individu hunkert naar samen. Dat verlangen ontmoet nu leegte en vragen. Was er ooit een ‘ons’? Zo ja, dan kunnen we dat weer. Zo nee, hoe kunnen we het dan missen?

Wellicht voelen we ons verraden, ons vertrouwen beschadigd. We hadden toch een afspraak om ons te gedragen naar dat ene moraal? ‘Mijn medemens lief te hebben zoals ik mijzelf liefheb.’