niet iedereen hem kent en ik hem tof vind. Gisternacht reed ik samen met Eric terug naar Groningen vanuit Utrecht en ik zag bij het tankstation een HP de Tijd. Zijn uitspraak op de voorpagina pakte mijn aandacht – “De vrouwen nemen de boel over.”
Ik hoorde meer dan tien jaar terug van zijn bestaan. Een schrijver die auto-biografisch fictieve boeken schrijft. Hij zit een paar keer per jaar bij ‘de Wereld draait door’ en daar ‘weet hij de boel aan de praat te krijgen met provocerende opmerkingen’. Ik vind hem grappig omdat hij zich de ‘beste beffer van België’ noemt. Ik las in de Hp het interview en hij zei onder andere dat er geen één humoristisch boek is van een vrouw. Vrouwen kunnen namelijk niet schrijven zoals hij: mannelijk, rauw, relativerend, cynisch, ironisch, vol met zwarte humor. Hij schrijft voor mannen – echte mannen. Maar die bestaan niet meer. Hij ziet het overal om zich heen: “de mannen verweken, de vrouwen nemen de boel over, en dat is niet goed. Er dient evenwicht te bestaan, ook in het belang van vrouwen zelf.”
Ik heb één boek van hem, te weinig. Want z’n boeken lezen lekker weg. Elke zin maakt je nieuwsgierig naar de volgende en steeds hoop je dat het weer zo’n zin is die uniek in zijn soort is. Grappig en onverwacht, zoals enkele van de volgende:
‘Ik ben zo gek op sigaretten dat ik soms zin krijg om niet-rokers op hun bakkes te slaan.’ – ‘Ik sla de plank nooit mis omdat ikzelf m’n planken uitkies.’ – ‘Overal waar ik kom luidt de leus: hij kwam, hij zag, en wat hij zag deed hem pijn, en tegen zijn zin overwon hij.’ – ‘Dat is de basis van het best mogelijke bestaan: geld verdienen zonder dat je er veel voor hoeft te doen.’ – ‘Hij is zo klein dat hij op een bankje moet gaan staan om zijn eigen haar te kammen.’ – ‘Eenarmigen moeten elkaar helpen bij het applaudisseren.’ – ‘Als iedereen een klein beetje luier was, zouden er een heleboel problemen zo de wereld uit zijn.’ – ‘Vrouwen wil ik dagelijks bekijken. Zonder vrouwen zou het hele bestaan ondragelijk zijn.’ – ‘De Honderdjarige oorlog was hét evenement van die eeuw.’ – ‘Het is allemaal gebaseerd op waargebeurde feiten, behalve de fictieve gedeelten.’
Zijn naam? Herman Brusselmans. Ik raad hem aan. Wat ik echter ondervond toen Leonie mijn ene boek van hem las, vrouwen lijken hem niet te mogen. Vrouwonvriendelijk lijkt hij te zijn. Niets is minder waar blijkens de zin: “Wat ik zo bewonder in een vrouw is dat ze een vrouw is.”