Dat geromantiseer zal me nog een keer de kop kosten, maar ik heb weer wat bedacht. Waarom, ik weet het ook niet precies. Het leek me wel sportief, waarschijnlijk is dat het. Wat heb ik gedaan, ik heb een tweedehands racefiets gekocht. Je weet wel, zo één van een oud opaatje die tegenwoordig zelf met de scootmobiel moet rijden, omdat z’n heup nog zo’n val niet meer overleeft. Z’n dochter van vijftig stond naast me tijdens de verkoop, ze wilde me bijna geld toegeven om van het gevaar af te komen, terwijl haar vader zich er slepend over de grond met twee handen aan vast hield. Hem hebben we netjes teruggezet in z’n scootmobiel en morrend reed hij de aangelegde schans omhoog z’n keuken binnen. Hij mormelde onverstaanbare vloeken en bevool me goed voor z’n fiets te zorgen. Hij gooide z’n helm naar m’n hoofd en raakte z’n dochter. Dat zal die nog een tijdje te horen krijgen van haar.

Hoe dan ook, ik heb z’n fiets. In 1965 kwam die gloed splinternieuw rollen uit de werkplaats van de fietsenmaker op de hoek, vandaag de dag valt hij in het niet bij Chantal z’n carbon racefiets. Eenmaal op straat blijk ik niet de enige te zijn die zo’n oud ros van stal heeft gehaald. Elke hipster in de stad blijkt op zo’n ding te rijden. Ze stalen verdomme de stoerheid van m’n baard ook al. Hoe dan ook, niemand kijkt er raar van op dat ik op dit ding rijd en menig hipster meisje knipoogt me na. De enige mensen die er raar van op kijken, zijn de mensen die mij kennen. Ik reed altijd op z’n Bartjes en nu duikt deze slome duikelaar op met een racefiets. Lachers op m’n hand. Wacht maar, ik heb een plan. Als zzp’er bespaar ik op de kleintjes en zal m’n cliënten in Zuidlaren en Hoogezand vanaf januari op de fiets bezoeken in plaats van met de auto. Zuidlaren is volgens Google maps een uur fietsen en Hoogezand zelfs nog iets minder. Dus tel daar een half uur bij op en ik ben er. Ik zal het lijf tergen door weer en wind. Doping zal ik in mijn bidon dragen en fietsbanden zal ik binnen de vijf minuten leren plakken.
Dat zeg ik, dat geromantiseer zal me nog een keer de kop kosten. Waarschijnlijk pak ik na de eerste de beste regenbui de bus. Ken uzelf.

[de fiets op de foto is niet de racefiets, dat zou een grap zijn]