Dromen, passie, geloven in jezelf. Motivatie problemen, of onvrede.
Mijn drie maanden vrij, zijn een beproeving voor me. Aan iedereen die mij van tevoren vroeg: Wat ga je doen? Vertelde ik dat ik een boek ging schrijven. Voortvarend ging ik in week een van start, zoals u kon lezen in de column – Een slagveld. De weken twee, drie en vier verliepen teleurstellender. In totaal was ik een week nuchter. De overige drie weken spendeerde ik met alcohol aan mijn zijde. Ter inspiratie, ter vermaak, ter sociaal gebruik. Het schrijven verdween naar een lager pitje. Mijn ongeloof werd bewaarheid. Hij vertelde mij dat ik dit niet kan, mijn dromen waarmaken of het volgen van mijn passie. In mij heerst een stem die mij vertelt dat ik kan dromen wat ik wil, en het daarbij moet laten. Mijn schuldgevoel en schaamte groeit.
Hoe gaat het schrijven? vragen sommigen mij. Op zich goed, vertel ik naar waarheid. Ik heb eindelijk een goede verhaallijn, en als ik schrijf, gaat het naar wens. Met plezier lees ik mijn woorden terug. Dagelijks vergelijk ik mijn schrijven met die van anderen, en concludeer blij dat de anderen mij tegenvallen. Dat kan ik beter.
Vandaag sliep ik weer eens uit, en een van de eerste filmpjes die ik tegenkwam op Facebook, was onderstaand filmpje. De boodschap die hij me gaf, is misschien cliche, maar ik ben het nodig om te horen: Geloof in jezelf! Je kunt alles, als je er maar hard voor werkt! Het filmpje verteld mij precies wat ik moest horen. Ik ben niet de enige, dacht ik bij mezelf. De pijn, eenzaamheid, het ongeloof in eigen kunnen. Het hebben van een droom, en niet zijn waar je wilt wezen. Wel hard willen werken, maar zelf je grootste vijand zijn. Verzanden door teleurstellingen. Op zoek naar kracht, en je motivatie vergeten. Je ongeloof versterken.
Ik heb het filmpje tot mp3 verwerkt op mijn pc, en hem op mijn telefoon gezet als wekkergeluid. Zodat ik mezelf er elke dag aan herinner dat ikzelf mijn grootste vijand ben.
Ik wens jullie allen het allerbeste voor 2014, en hoop dat jullie je dromen ook waarmaken!