Door Lohues landschap fietsen Joost & ik, onderweg naar de Hiekerberen. Die hebben een kul in de broek als een leverworst en haar op de borst. Als ik dat liedtie heur, goan de rillingen mij over het lief… vrouwen met haar op de borst.
De zon schijnt mooi oranje en hangt net boven de horizon. Een adembenemend gezicht. “Waarom ben ik hier niet vaker?” vraag ik mijzelf af. Maar als ik de ene pedaal na de ander naar beneden stamp, weet ik het antwoord alweer. Dat fietsen moet op z’n Bartjes, niet op z’n ‘Joost’. Joost zegt echter altijd tegen mij: “Als ik nog zachter fiets, dan val ik om!” Dus pas ik met frisse tegenzin mijn tempo aan hem aan. Fix up is deze zondag jarig en de Steeg was dat anderhalve week trugge, dus the Partysense was keihard in Hijken aan het rinkelen.

De fietse posteer ik tegen het houten hekwerk en met kado’s beladen treed ik het feestgedruis tegemoet. Daar zitten de surfmannen met eventuele aanhang. Binnen no time ben ik voorzien van een hapje appelkruimeltaart en een CB drankje, wat een gastheren! Even later betreden Tessa en die andere Sander de feesttent en met z’n allen proosten wij op het vertrek van de angstaanjagende acht meter hoge schildersteiger. Deze steiger dreigde dood en verderf in de Nagtegael te zaaien, ware het niet dat er één vrouw weerbarstig weerstand bood met haar strijdkreet: “Dat maakt mij niks!” Ze wilde er zelfs wel met een krakkemikkig keukentrapje op, voor die ‘moeilijk te bereiken plekkies’. Hondervieftig jaren oud en zonder vrees is deze inmiddels legendarische vrouw.

Verhalen over en weer gaan over tafel deze avond en het wordt aalmaar gezelliger. De hond van Sander is berucht bij de jonge dames vanwege zijn hoge aaibaarheids gehalte. “Was elke hond maar zo,” dacht ik bij mezelf en ik vertel het publiek over mijn levensgevaarlijke avonturen, waarbij ik tweemaal aan een Dobermann Pinch hond en de dood ontsnapte. Indiana Jones is er niks bij en dat weet hij donders goed!

Joost vertelt ook een verhaal waarvan ik de gehele inhoud ben vergeten door een welgeplaatste opmerking van een welbespraakte kerel. “Dus een man met een dubbele moraal en zonder vocabulaire!” St., Gerhard schudt de woorden zo uit zijn mouw en zette daarmee schavuiten en schorriemorrie goed op hun nummer.

Over nummertjes gesproken, de omgebouwde Nintendo 8 bit draait ze moeiteloos. Old skool wordt weer nieuwerwets! Joost stelt zelfs voor om mobiele phones uit te rusten met een ouderwetse draaischijf. Sms’n moet dan maar met spraakherkenning.
Kan dat niet uitgevonden worden?
Is dat niet mogelijk?
Is deze column niet afgelopen?