‘Papa praat met iedereen, maar niet met ons.’

Ooit stond ik naast m’n vader langs de zijlijn een voetbalwedstrijd te kijken. We waren op vakantie en keken naar onbekenden. Een jaar of tien zal ik zijn geweest en daar aan de zijlijn, sprak m’n vader met een man die naast ons stond. Een onbekende, maar hij praatte ermee weg alsof hij hem al jaren kende en vol ongeloof stond ik naar hem te kijken. ‘Hoe durft ie dat?’ vroeg ik mij af, alsof het onbekende dit onmogelijk moest maken.

Afgelopen weekend was ik met m’n verloofde (mooi hé!), m’n dochter en de hond op Schiermonnikoog. Toen ik verlaat terugkwam door een gesprek met de B&B buurvrouw, bleek dat m’n dochter had gezegd: ‘Papa praat met iedereen, maar niet met ons.’ Ik moest hardop lachen, want dat laatste was een grapje glimlachte ze. Maar ze had gelijk, dit weekend was ik een praatjesmaker. Met de B&B buurvrouw, een bejaarde met een hond, een strandjutter die met een grote stok liep, met fietsers of wandelaars onderweg.

Door haar woorden glimlachte ik even naar de verbinding die ik zag met m’n vader. Praatjesmakers als we ons op ons gemak voelen.