Pretogen
  • 13 juli 2015
  • Alfons
  • 1 reactie

Wist je wel dat het mooi is om iemand toe te laten tot je hart?
Ik had een verlangen.

Eenzaamheid had zich met mij vereenzelvigd. Dat was niet erg. Ik was me er niet zo van bewust en had de kracht om veel te geven. Ik luisterde naar Johnny Cash en vond mezelf terug in zijn lied “solitary man”. Daar was ik trots op. Ik was een sterk man net als Johnny. We droegen ons lijden in stilte.

Ik genoot van het vrouwelijk uitzicht en wist niet wat ik naast de vleselijke lusten in ze zocht. Er was slechts een verlangen. M’n hart klopte, maar die van hen niet voor mij. Ik wilde teveel, te weinig, en weg waren ze. Vrouwen. Ik verwarde vriendschap met meer. Ik verwarde maar was sterk. Ik liep door.

Nu is zij er. Zomaar, ineens. Een verlangen gestild. M’n hart vertrouwt haar volledig. Ik wist het niet.

Anoniem
13 juli 2015 - 08:01

Wat fijn voor je Fons, wees zuinig op elkaar en heb lief