Vorige week schreef ik geen column omdat we net met z’n drieën tot quarantaine waren veroordeeld en de energie ontbrak mij. Vandaag lijkt onze gezondheid teruggekeerd, de quarantaine zit erop voor ons drieën. De hekken van de stal gingen open, als jonge hindes bokten we ons een weg de wei in. De lente lijkt begonnen!

Allemaal leuk en aardig zo’n quarantaine, maar hoe kom je de dagen door? Vrij gemakkelijk. We hebben het aardig goed met z’n drieën. Mij werd vaak de luxe van het uitslapen gegund, inmiddels ben ik er vrij goed in geworden. Later op de dag gunde ik m’n vriendin de vrijheid, zij ging dan boven klussen terwijl ik op onze telg paste. Foske en ik hebben met ons tweeën Netflix bijna uitgespeeld. Zij op het grote scherm, ik op m’n laptop en samen op de bank hangend.

Foske verheft het hangen tot een ware kunst. Ze claimt liggend de armleuning en bungelt haar rechterbeen nonchalant over haar linker alsof ze een chique tintje aan het bankhangen wil geven. Alsof het haar heffen van de pink betreft, terwijl ze het theekopje tussen duim en wijsvinger bij het oor beetpakt.

M’n vriendin presteert tussen al mijn luieren door. De kast op de overloop is bijna klaar! Eigenhandig heeft ze haar quarantaine week een kast in elkaar gebouwd. Zelf de tekeningen gemaakt, zelf het hout ingekocht en zelf gemeten, gezaagd, geboord en van alles. Aan het einde van elke dag keek ik weer m’n ogen uit. Alsof het zo hoorde, wat een vakmanschap spreidde zij tentoon.

En ik? Naast Netflix gaf ik mij over aan de grillen van het virus, ik beschouwde mijn week als vrij en was niet van plan om ook maar iets te presteren. Welbeschouwd hervond ik waardering voor vrije tijd en ontspanning en blijf ik ook in de toekomst het motto ‘Minder werken, meer verdienen!’ trouw.