Mijn oldtimer bakkersfiets is al bijna 100 jaar oud is mij verteld. Het is een zware fiets, het stalen ros weegt vermoedelijk zo’n 40 á 45 kilo. Het is een degelijke fiets. Als ik een botsing zou hebben met een fatbike, zou mijn fiets winnen.

Toen ik hem zeven jaar geleden bij ons thuis bracht, kwam m’n huidige fietsenmaker hem bewonderen. Hij was er zeer over te spreken en gaf me z’n nummer, mocht ik ooit iets met m’n fiets hebben, dan was hij m’n man. Ik moet weer naar hem toe, want in de afgelopen maand trapte m’n rem te vaak door. Vier, vijf rondjes moet ik terug trappen voor de rem aanslaat. Gelukkig fiets ik niet snel. Behalve toen ik besloot om met de hond te gaan fietsen.

We draaiden een drukke weg op, hij trok me voort en rende om m’n dochter heen die naast me fietste. Hij had de vaart erin en sprintte de klinkers uit de straat. Ondertussen balanceerde ik om m’n dochter heen, haalde fietsers in, ontweek een tegemoet komende auto en bij het zesde rondje terugtrappen activeerde m’n rem. Vervolgens haalde m’n dochter ons fluitend in en zei: ‘Papa, zo snel fiets je nooit.’